BİNDİM ÖMÜR KISRAĞINA
BÝNDÝM ÖMÜR KISRAÐINA
Bindim ömür kýsraðýna elli yýllýk yol aldým
Kader þaklattý kýrbacý hep doludizgin geçti
On üç yýl çocuk yaþadým arkasýndan genç oldum
Gâhi güldürdü þu hayat gâhi de üzgün geçti
Bir çýnarýn gölgesinde uyumak kadar kýsa
Kimi zaman huzur verdi kimi zaman dert tasa
Hakk’dan gelen acýlarý baðrýma basa basa
Kulun açtýðý yaradan þu ömrüm bezgin geçti
Tohum ektim çapaladým hasat ettim harmaný
Yoruldum kalmadý gayrý dizlerimin dermaný
Süzülerek yüreðimden geçti sevda kervaný
Zayi oldu emeklerim baðlarým bozgun geçti
Gönül aldým gönül verdim sevdim aþk pazarýnda
Bir tomurcuk ak gül açtý ruhumun gülzarýnda
Ben bir garip çöl ahusu aþkýmýn nazarýnda
Yazlarým cehennem gibi kýþlarým azgýn geçti
Þahin idim kanat çýrptým gökyüzüne süzüldüm
Felek beni taþa tuttu örselendim büzüldüm
Hakir gördü sevdiklerim horlandým hep üzüldüm
Bülbül saf dýþý olurken önüme kuzgun geçti.
Ben bir yaþlý aðaç olsam baðlasalar kolumu
Ayaðýma diken batsa eðseler de dalýmý
Sapmadým hiç doðruluktan terk etmedim yolumu
Nice eðri yol olsa da hayatým düzgün geçti
Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.