HÜZÜN BAHÇESİ
HÜZÜN BAHÇESÝ
Bir hüzün bahçesi sanki yüreðim
Bülbüller aðlýyor güller aðlýyor
Yakýp kül ediyor gönül çeraðým
Beyhûde kaybolan yýllar aðlýyor
Üç günlük dünyada safâ neyime
Ýçli bir hicazkâr düþtü neyime
Elem acý damlar gönül evime
Tezenem aðlýyor teller aðlýyor
Gidin kuþlar gidin figan etmeyin
Baþ ucumda dertli dertli ötmeyin
Sevda zindanýmda nöbet tutmayýn
Hücreme uzanan yollar aðlýyor
Açýk denizlerde girdap çekiyor
Düz bildiðim yollar yörep çýkýyor
Yaðmur gözlerime kurak çöküyor
Kays’ý mecnun eden çöller aðlýyor
Sen nâzenin bir gül bense bir kubat
Ne sen mutlu oldun ne de ben âbad
Erken düþtü hazan gönlüme heyhât
Mehtap leyle dargýn yeller aðlýyor
Gönül pervazýma konardý kuþlar
Nurgül’üm harýnla erirdi taþlar
Dîde-i giryânla tükendi yaþlar
Bî-çâre derdime kullar aðlýyor.
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.