Uzaklarda Bir Sitare

Gönül almaz oldu, hiç bir þeyden haz,
Avutmuyor artýk, þiir, türkü, saz,
Mevsimler pervane, bu kaçýncý yaz?
Gittiðin yer nere, Kýrýkhan nere?
Uzaklarda hasret çeken Sitâre.

Sanma ki bülbüldüm, kondum her güle,
Çekmeyen ne bilsin, ah-u zâr , çile,
Sevdanýn harýyla, dönmüþken küle;
Dikiþ tutmaz yaram, kalp pare pare,
Uzaklardan beni yakan Sitâre.

Iraðýz þimalle, zýt cenup gibi,
Kayboldum deryada, bir þilep gibi,
Kýzarmýþ gözlerin, çift hünnap gibi;
Dertleþseydik senin ile son kere,
Uzaklardan yaþlar döken Sitâre.

En güzel çaðlarý, dünü yitirdik,
Gün aþtý daðlarý, aný bitirdik;
Kopardýk baðlarý, sonu getirdik;
Çok hýzlý dönüyor, ihtiyar küre,
Uzaklarda hüzün çöken Sitâre.

Kalmadý mecalim, sabýr tükendi,
Azaldý takatim, nefes týkandý,
Ben topraða toprak, bana bakýndý;
Yýllarca peþinde, gezdim avare,
Uzaklardan iflah söken Sitâre.

Bulutsuz gecede, parlar durursun,
Açýk penceremden, sýzar girersin,
Belki rüyalarda, koklar sararsýn;
Sabaha dek sürsün, mutlu-þen kare,
Uzaklardan ýþýk çakan Sitâre.

Bir gelsen yeþerir, kurak çöllerim,
Yine al al açar, buruk güllerim,
Çözülür lâl olan, þakrak dillerim;
Sensiz divaneyim, sensiz biçare;
Uzaklardan leyli bakan Sitâre!

21.06.2021
Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: