Gaip

 

Biliyorum;
Can çýkmadan çýkmayacak ihanetin acýsý
Ve kalbimde oturan þu yumru...

Ara ara hatýrlatýyordun kendini
Aþka söver gibi çýkýyordu aklýmdan gidiþin

Oysa; ellerin ellerime
Gözlerim gözlerine
Gökyüzünü sürgülememiþti henüz

Çiçeði burnunda viþne dalýydý sevdamýz
Giymemiþti kýrmýzýyý tenimiz henüz
 
Tabiatýn aynaya düþen gölgesiydi bulutlar
Aydýnlýðý çaðýrmýþtý ardýndan yaðmurlar

Unutmaya yetmezken zaman
Aþk kadar
çatlýyordu anadiyârýmda topraklar

Sesini duyar gibi oluyordum
Öyle uzaktan öyle içine içine konuþuyordun
ki; anlamýyordum...

Sesini duyar gibi oluyordum iþte
Varlýðýný hatýrlatma derdine düþmüþ gaipten sesleri çaðýrýyordu yokluðun...



sude nur haylazca


Sosyal Medyada Paylaşın: