EKMEK TEKNESİ...
Düþ saðanaðý ve rahmetin yerlisiyim
Sözcüklerle beslendiðim de doðrudur
Kümülatif bir düzlemde
Bir çan eðrisiyim
Paye verdiðim duygulardan ördüðüm
O iskelesi düþlerin
Pamuk kalbinde çocuklarýn ve annelerin
Ýz düþümü mevsimin.
Söylencelerin nazarýnda saklý eklem
Yerleri þiirlerin söküldükçe hece hece:
Bir tebessümse diktiðim gecenin
Sandýðýnda saklý bir ay gibi
Göðsümde asýlý bayrak gibi
Aþk gibi kýyama durduðum
Rabbimle bütünleþtiðim
Memleketim gibi.
Doðusu batýsý serin
Güneyinde Akdeniz’in çarþaf denizi
Rücu ettiðim esmer bir Karadeniz daðý
Hani çiçeklerin yeþerdiði vatanýmýn her köþesi
Kaybolmak ne ki hem?
Zikri de fikri de ayný oldu mu derviþin.
Mealinde sýrlar
Mecali kalmadýðýnda için için aðlar.
Bir örgü ise hayat
Ters yüz yaptýðým hüzün hýrkam gibi.
Belki bir Temel fýkrasý
Rubailerden saklý yüreðin rotasý
Esmer teninde gecenin
Ay yýldýzýna kurban olduðum memleketimin
En nadide þehirleri gülümserken…
Kuzey Yýldýzý belki de aþkýn zaferi
Kurusýký bir tabancadan atýlmýþ mermi gibi
Divane yüreðimde saklý hikâyeler gibi
Belki de yazýlmamýþ bir roman
Romansý aþkýn yalnýzlýðýn kýrbacý
Falakaya yatýrdýðým düþlerin penceresi
Rüzgârý katýk
Vicdaný yastýk yaptým mý bir kere
Tevekküle yüklü minvalinde kaderin
Ýzini sürdüðüm huzur ve sonsuzluk gibi.
Kaybolmaz mý insan sahi?
Kaybettiklerinden arda kalan ruhunda
Temkinli bir sandal gibi
Batmak ne ki hem görmüþken en dibi.
Tevazu yüklü yüreðin neferi
Sandukamda saklý sýrlarýn bedeli
Elbet öykündüðüm çocukluðumda saklý niyazlarýn her biri.
Hala çocuk kalabilmek
Hala neþeyi ve aþký kutsal bilmek
Bir rahmetse yaðan
Ölümden korkmak ne ki?
Ýlahi Ateþin her kývýlcýmýnda sakit dualarýn uzamýnda
Boy veren sabýr gibi
Þükre doymayan ruhun tekeri
Belki dibi delik bir özlemin
Kova kova çektiði sýrlar gibi
Sýrra kadem basan ömürden kalan geride
Umudun bakir teninde saklý inanç gibi.
Þakýyan aþkýn
Semiren özlemin
Vuku bulan bilinmezin titrine bandýðýmýz
Ekmek gibi
Kutsal nimetin doyurduðu mide gibi
Açlýktan gayrýsý ne ki?
Aþka doymazken insan
Rabbine dönük yüzü yüreðin
Adeta b/eþikte sallanan bir sandal gibi
Ekmek teknesi ömrün umut ve inanç iken…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.