CENNETTEN UZANAN BİR EL...

Avuntu bildiðimdi tebessüm ehli çehresi gök kubbenin.
Kanatlarýmda þeritler
Sözcük daðlarýna týrmanmak isterken
Cebimden düþen cebbar i mgeler.
Bir avuçtu neþe
Bir de idrak edemediðim hüzün ertesi
Varlýðýmda saklý sorular
Uçuþan aklýmda sarýdan bir ay çiçeði
Hüküm verense evren
Kaderin sisinde sayýkladýðýmdan öte
Sinen yüreðimde bir çocuk saklýydý
Ellerinde horoz þekeri
Bense gýybet öncesi týkamýþtým kulaklarýmý
Hüzün tezgâhýnda yalnýzlýðým
Sayamadýðým kadar yýldýz takýlan peþime…

Ah, leylim.
Ah, efkârýmda saklý yetilerim
Yetemediðim þunca insan
Bense yatýr meziyetinde gidip geliyordum
Yerle gök arasý bilinmez bir rakýmdý sarmalý
Mevsimin
Semazen yüreðimin eteklerinde gezinen
Gaipten gelen bir coþku
Açýk ara farkla sustuðum
Endamlý göðün efkârýna sýzdýðým
Mevsimdi nöbet deðiþtiren
Acýlarýmdý korkuyla nöbet geçiren
Bir avazda doðacaktým madem yeniden…

Ufkun minvalinde
Geviþ getiren kuþlara öykündüm
Hicvinde ömrün
Dün bildiðimse henüz üç beþ saat öncesi
Günü kovduðum kapýdan
Gecede saklý rivayet
Sokulmuþken koynuma
Beynamaz bir gölge çemkirirken yerli yersiz
Duvaðý yýrtýk bir gelindi belki de kaçýþan
Eteklerine basýp da kaybolmasý an meselesi.

Gözlerim açýk gördüðüm bir rüya
Ýndinde hüznün
Mekâný olmadýðý için riya
Cennet öncesi beklemedeydim
Dünyadan sonsuza kadar kaçmak
Layýðýyla yaþadýðýma binaen
Sadece Rabbime koþmak.

Konmazken bir tek damla çehreme
Oysaki saðanaðýn ta kendisiydim
Ýçimde acýnýn hicreti
Meramýmsa varla yok arasý
Geçenini hikmeti
Ve soldu o ay çiçeði
Soluduðum havadan ayrý düþecektim madem
Saldým kendimi boþluða
Tutansa beni cennetten uzanan bir el
Meleklerin rüzgârýnda teselli buldum
Mademki tecelli edendi kaderin yüzü suyu hürmetine
Savurduðum gözyaþý ile sýnandýðým dünya gözüyle
Ve iþte durulmuþtum
Donmuþ gözlerimde açan çiçekler
Layýðýmý bulmuþtum nihayetinde
Sancaðýma ve Rabbime sadýk
Yüreðimle tünediðim cennet bahçesinde…


Sosyal Medyada Paylaşın: