AŞKIN COĞRAFYASI...

Reþit bir hüzündür aþk…
Hayli cafcaflý ve maðdur bir rüzgâr eser
Kýsýlmýþ sesinde mevsimin
Arz-ý endam eder gece
Yýlký atlarýdýr çenebaz yalnýzlýðýn ikbali
Bir koþu gider seversin
Dönemezsin geriye
Süründüðün deðildir gerçek olan
Elbet sürüldüðün bir þehirdir aþk.

Þehla gözlerinde yalnýzlýðýn
Hicvidir duygularýn
Mavi mintaný umudun
Pembeleþen yanaklarýnda
Düþündüðünde dahi bir an aþkýn saltanatýný…
Süremezsin kolayca hem.
Süngülenmiþ yüreðinden taþan kaç fasýlsa…
Ýmgelerdir yaðan rahmetin izinde
Vuku bulan tek kiþilik bir firardýr aþk
Hem kendinden kaçtýðýn
Hem de zaaflarýnda yüzleþtiðin…

Sessizce kabullenirsin de çaresizliðini
Görmez gözlerinde sevgilinin
Hele ki verdiði hüküm kalp gözünün
Namýyla yürür aþk
Nemli mevsimin genzinde hýçkýrýk
Tebaasý düþlerin elbet maruz kaldýðýn çaresizlik
Bir dökümse düþler
Bir duvarsa hisler
Ah, o kapýldýðýn deli rüzgâr.

Bentler aþarsýn
Nehirler ne ki coþkunla dönüþtüðün
Þelalenin serinliði nasýl da ferahlatýr
Ýçinde yanan ateþi
Gel gör ki közünde dünün
Yoksa hüzün müdür kozu aþkýn?
Sen ki yaþadýðýn kozandan
Firar edersin
Sevdikçe daha çok büyürsün
Sordukça bulamazsýn içine düþtüðün labirentin
Çýkýþýný.

Tutulan dilin hükmü
Titreyen sesinin rüzgârý
Titri özlemin
Tininde varlýðýnýn
Sadýk olduðun kadar aþka
Kaybolduðun günbegün kendi mecranda
Elbet uzak düþtüðün nazenin bir yokuþ
Hala çýkamadýðýn dað tepe
Ovalar platolar ne ki
Aþkýn coðrafyasý bir kez esir almýþken seni?


Sosyal Medyada Paylaşın: