SEN, BEN, O VE DİĞERİ

Vakit çok geçti.
Baykuþlar viranelere çekilmiþti.
Bir anda ýþýklar sönünce sokaklarda,
Gecenin tüm sesleri kesilmiþti.
Karanlýk ortasýnda;
Parlak bir merak gezinirken yüzümde,
Gözlerimde canlý bir ýþýk kalmýþtý.

Ömrün yarýsýný býraktýðým köþe bucaklarda
Kaldým, koca þehrin gürültüsünde bir baþýma.
Sonunda;
Halden anlayan birileri çýktý karþýma,
Sordum birine; ahlar çekerken gördüm.
“Neyin var?” diye
Dedi:
“Felek zehir kattý aþýma.”

Garip oturmuþ yar diye aðlar;
“Ýçim yanýyor abi, nolur beni tutma.”
Ýçin yanabilir senin, benim de yanar,
Baþkalarýnýn da öyledir unutma.

“Çok yorgunum” dedi, ötede oturanýn biri.
Baktým; insanlar yorgun, yollar yorgun
Ölü topraðýný üzerinden atmak var hani!..
“Ta, þuramda… üzerine çökmüþ” dedi,
Yüreðim kaldýrmýyor aðýrlýðý daðlarýn.

Sen, ben, o, ne farký var diðeri;
Baþýmýz dik, anlýmýz ak çýkalým,
Bakmayalým karanlýðýna yürüyelim ileri.
Beri durma yakýn gel, kýyma kendine,
Bir iyilik yapalým bugün nolur,
Ýyilik günlerinde dualar kabul olur.
Aksini düþünme dostum,
Ýnsanlýðýna yazýk olur.


05 Haziran 2021
Mehmet AKIN

Sosyal Medyada Paylaşın: