'O iki'
boþ býrakmaya gelmez
bavulun dip bucaðýný
geride bir þey býrakmadan giderken
çizik ve kýrýk gözlükleri de toparlamalý
ne varsa almalý demiyorum
alýnmýyor
kalýyor yine de bir þeyler
o kalýyor bu kalýyor
en çokta izi kalýyor
izi bile kalmasýn diyor ve gidiyorsun
gitmiþsin bu belli
dört cihana daðýlýyor
yedi düvel sus, pus
sanat bile yerine göre faydacý
tutan elleriyle
bir atýn týmarý zordur resmetmekten onu
binmek nefes alan iri bedenine
oysa ne kolay bir kalbin üzerinde
cansýzmýþ gibi debelenmek
hakikat bile arayana göre farklý iken
ve yalnýz umut isen
merhaba bile diyememek
kaygý son basamaðýnda vazgeçirir
en çokta çokça arayaný
’merhaba yalnýz bahar’
toprak buldum
suya dokundum
havasýný bile çekip ciðerime koydum da
ateþini bir türlü olduramadým
yine yakamadým ellerimi
kanatýrken ayrýk otlarýyla
kan sýzdý kaldý bileklerime
bir haziran hatýrasýydý
yine kendimin bildiði
bileceði, bilmek isteyeceði
çok þey çýkardým da
ama öyle çok þey
sýzlayana derman olacaðý yoktu ya
seni andým üç kere
birin hatrý kalmasýn
bir deðerlidir üçünden
o da olsaydý,
çoktan yakmýþtým þehri
rant uðruna.
yirmi dördüne altý fasýl araladým
hem leb hem lema
amazon bile þirk koþuyor
sen yine geliyorsun, geleceksin
geldiðin gibi de gitmeyi düþüneceksin
bu sefer hiç uzatmadan ellerimle
düþünmeden sana vereceðim
izmaritten papatya çýkacaðý gün
kendisini yakabilirsin krematoryumun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.