Sarý bir kuþ geçti saçlarýnýn üstünden
sonra yaðmur
sen göç etmiþtin benden
mevsim Ankara da bir akþamdý
simit bir liraydý o zaman, senin gülüþün kehribar
kýsa çöpü çeken öpecekti diðreni
seni beklerken martýlarýn kuma gamze çizdiðini söyledi çocuklar
sen malatya da bir kuþun aðzýnda mor
kýrmýzý bir þiirin ütopyasýnda
Aragon Lorca ya da Nazým
çok oldu, unutmuþ olabilirim lakin
kirpiklerinde aslý kalan o lacivert keder
yazdým aklýmýn bir yerine
seni her düþüm de sezgisel
gecenin de sanrýsý var diye
bekledim þafaðý kendi kuyumda
sen uyurken sarý bir kuþ geçer kirpiklerinin önünden
bahar geçer, zaman geçer, ömür geçer
tutamaz hiç kimse aklýnýnýn bir yerinde kendini
bir yol geçer kalbinin kýblesinden
donar buzul bir döngüde bütünlük
sonra sokakta aþk parçalý kadýnlar geçer
hepsi sana benzer desem ki yanýlsama..
senin gemzelerinin üstünden sarý bir kuþ geçer her ikindi
benim düþüm de senin suretin geçer usulca
her hatýrlamada beyaz bir illüzyona dönüþen
uzak bir hafýza haritasýnda mülteci gölgeler
her akþam senin boyunca büyüyen
uzak gitmelerin naif kuþkusuyla
sorduklarýnda beni sana nasýl bilirdin diye
orda bir yerde caným cehenneme..
cehennem dedin de aklýma-
baþýnýn üstünde geçen sarý kuþ geldi
O kuþ senin kadar güzeldi..
CC
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.