dil/i geçmiþ zamanýn üzerinden geçerken þimdi/ki zamanýn bir soru uykundan önce mi geliyorsun bana sonrasýnda mý?
göç eden kavimlerin suretlerde kaybolmasý ya da kaybolduðunu sandýðý yerde kendini bulmasýydý hazine sandýðý..
düþlerim yalnýz mý o kadar susma yakar için/m yanar tüm renklerine bularsýn bir çocuðu bile boyama kitabý gibi boyanamazken uçurtma avcýsý çocuklarýn masum çocukluðu çalýnýr en yakýnlarýndan!
ellerim kaðýt kesiði sýzýyor sýzlýyor bulaþýyor harflerine harflerinle iyileþiyor ki parmak uçlarým en çok resminden seviyor ellerim konuþamayan kavuþamayan kader çizgisiyle yüz çizgilerini birleþtiriyor kaybolmamak adýna.. adýn dudaklarýmda parmaklarým dudak çizginde duruyor sana bulanýyor tüm renkler ay ýþýðý sisli s/aklýyor b/izi kendimizden zam/an duruyor
ve, dalgalarýn çarptýkça kal/bime eksik kalýyor susmalar unutma bunu..
(...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mina Cumalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.