AH AZİZEM...

Maviden mintaným…
Aþka erdiðim deðil sona geldiðim
Ah, yalnýzlýðým
Gök kubbede saklýyým
Aþkýn da Ýlahi Esintisi
Yüreðim ferah
Dünlerim bedbaht
Yarýnda saklýyým, azize
Yarýnlara minnet etmeliyim güzel Rabbim…

Hazandan kalan bir hava
Havsalam almazken
Yüreðimden taþan yüreðimden sarkan da
Bir ip
Elbet boynumda dünüm
Ýçimde yangýn, azize
Sözcüklerim ise minvalim
Öykündüðümse sadece Ýlahi Ateþ
Daha çok sevip daha çok yanmalýyým

Ýksirli bir ruh benimki
Azýða aldýðým dünlerim
Ettiðim yeminlerim:
Elbet unuttum da sonradan
Çarptý beni Rabbim
Hak ettim de tüm içtenliðimle
Tövbelerime sýðýndým ölüm öncesi
Düþtüm bir aþka hayat sonrasý
Neyim ben?
Ve kim?
Hangi iklimde saklý öyküm?

Güzel Rabbim, beni benden iyi bilensin
Tek koruyan
Beni bana yakýn kýlan
Acýlarý uzak kýlan
Ýçine düþülesi tuzaklardan kurtulduðum
Rengim mavi
Düþlerim pembe
Dünümse azýcýk isli.

Þiir bu, azizem
Elbet hayatýn ta kendisi
Sevginin meali
Ýz düþümü yüreðin
Köküm
Kaným kadar kýrmýzý
Yüzümdeki beyazlýksa
Korumaya çalýþtýðým masumiyetim
Teslim olduðum kaderim
En güzelini sen bilirsin, Rabbim.

Öyküm, azizem
Öykündüðümse hiçliðim
Zanlara tutsak insanlýk
Bense aþka tutsak
Mendilim
Okul çantam
Mintaným
Kýrýk gözlüðüm gözlediðim yolunu
Huzurun ta kendisi
Sevginin rengi
Hep pembe hep mavi.

Ah, azizem
Ýki cihanda da aziz olsun sen
Neþem ve sevgim
Koyu gecelerde
Ruhumu aydýnlýk kýlan
Hala yaþadýðým
Ayaklarýmý yerden kesen
Coþkum tükenmeyen.

Tüketmedim ben sevgimi
Türedim þiirlerle
Tünedim aþkýn rahlesine
Daha ne olsun, azize?
Yoksa hiç var olmamýþ bir hayal misin sen?
Ýzin versem de vermesen de
Seveceðim seni
Her iklimi
Ama en çok Rabbimi
Bahþettiði her þey her duygu
Muhatap olduðum
Müdavimi bu ateþin
Muadiliyim de evrenin…

Ah, azizem, ah…
Kimim ki ben?
Tek zerreden ötesi deðilken
Mümkün mü içimde sakladýðým evren
Sevgiden öte yol mu var?
Kývançla sevdiðim ve inandýðým
Çünkü ben umudun resmiyim, azizem…

Sosyal Medyada Paylaşın: