GÜNÜ DEVİRDİM HAFIZ...

Renklerin bir öyküsü var mý, sahi?
Hani eþref saatinde þiirin içimde çözülen bir yumak misali…
O sözcükler ki sessizliðin tek tanýðý
Aþka düþkün öyküm
Öykündüðüm mutluluðun pervanesi
Nasýl ki bitimsiz hüzün.

Günü devirdim, hafýz
Aþký da yarýladým
Oysaki tamamlanmasý gerekendi ömür
Yaþamak ne ki hele ki sevmek neye çözüm?

Ruhumda kayýklar salýnýr
Sen beni yok saydýkça kalem yýkýlýr kalemim alýnýr.
Baþat bir duyguysa çaresizlik
Hemhal olduðum göðün melodisi
Hani sadece bana gelen sesi
Kayrasýnda bunca g/izin
Düþkün olsam da ömre mutluluk ne ki?
Vakti saati gelmeden sonun
Baþýnda dahi yorulduðum.

Maviden benim ýrkým, hafýz
Sözcüklerimse yýlký atlarým
Varlýðýma binaen kimse sarmaladýðým
Elbet mizacýn keþfi
Nasýl ki düþtüm çýkmaza
Açmak bilmeyen bir çiçeðin son arzusu mu?
Dikenlerim, hafýz, dikenlerim bana nasýl da fazla.

Çiydi günün yaþý
Yemediðim ekmediðim çið meyvenin aþý
Kaykýldýðým zeminde aþkýn rabýtasý
Ah, hafýz, hizaya sokamadým içimdeki g/izi
Derdim boyumu aþar:
Derdim derdim de bunca konuþtum da kader ne yazar?

Künyem altýn
Ýsmim kazýlý ismi ise aþkýn derinde
Düþtüm defalarca çamura
Zemsem suyuydu Rabbin bahþetti
Zemherilerde bir açýp bir solduðum, hafýz:
Akla zarar olmasam bunca sever miydim sevmeyi?

Lafügüzaf, be hafýz
Kaykýldýðým ne ki ömür geçti bir kere.
Ne gam, deseydim keþke
Lakin hüzün yazýlmýþ bir kez kaderime.

Sevmek, hafýz, hani bildiðinden öte
Bilmediðin zaten saklý Allah katýnda
Bildiremediðim bunca yengi yenilgi
Çok gördüler bir kez yüzümdeki gülümsemeyi.

Huzursa kýtalar aþtýðým, bulamadýðým
Hüzzam faslý mý þarkýlarýn?
Bitmez çalgýsý çengisi acýlarýn,
Deryalar misali sevip ç/aðladýðým, yazdýðým.

Son bulur ya da bulmaz bu þiir
Kazýk kaktýðým yeter üstelik
Kaza eseri bulmaksa kendimi
Ezkaza anlar da birileri söyleyemediðim derdimi.

Haþmetlidir benim ruhum, ulaþýlmazlýðým
Hala benken o dokunamadýðým içimdeki rakým
Gel gör ki; saftýr mizacým ve saf tuttuðum
Bir aðacýn gölgesi içimde saklý
Bense duvarlarýn ardýnda yaþarken bir baþýma aþký
Aþk dediðin aþý ruhun
Ruh dediðin yazdýkça semirir durur
Bir semaver gibi kaynadýðým
Demlidir duygularým ve dertli
Derli toplu olsaydý keþke mizacým
Bu güne kadar dediklerim ne ki, hafýz?

Sosyal Medyada Paylaşın: