"sen gülünce yüreðime baðdaþ kurar bir çocuk" demiþtin...
senin þiirlerin hep pembe olacak
yine de hiç býrakmamýþtýn
çiçek çiçek uçup durmayý
hemen hepsinden de yara almýþtýn
bazen de bir kaç þiir yazacak kadar
sürmüþtü bu heyecanlarýn
seni uzaktan izlerken
beni de üzüyordu acýlar içinde
kývrandýðýný duyumsamak
ne bileyim belki de
þair olmanýn getirdiði bir zafiyetti
senin bu huyun
uzaktan uzaða bir köprü kurmuþtuk
sadece ikimizin gelip geçtiði
ben kardeþ demiþtim sana
asla yoktu "u" dönüþü
sonra ne olduysa
sebebi sende saklý bütün köprüler atýldý
altýndan on yýl kadar ne çok seller aktý
unutmuþtum aslýnda senin varlýðýný
ve bir zamanlar kardeþim olarak
baþ tacý ettiðimi
on yýl ne bir ses ne bir nefes çýkmadý
iþin özü bizi tanýþtýran da " Bekir Sýtký Erdoðan’dý"
"gurbetten gelmiþim yorgunum hancý"
iþte böyle "fikrimin yorgun savaþçýsý "
uzaksam, seni yok saymýþsam boþuna deðil, bilirsin boþuna zýtlaþmam
hiç uðruna inatlaþmam
21 Mayýs 2021-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.