BEN SABİHA...

Çarþaflar kirli, memur bey
Görmez misin yerler de toz içinde.
Toza dumana katardý Atilla bir zamanlar
Ýçimde kalan ukdenin
Yansýmasýdýr bu aþk,
Birbirimizden hiç bu kadar ayrý kalmamýþtýk önce.
Sözüm söz vaktimi hesaplý kullanýrým
Görmezsem kocamý nasýl kurtarýrým
Ruhumu o daraðacýndan?

Hep dediydi bana kocam:
Beni bekle, Sabiha.
Erkenden düþtüm yola
Gözlerim kan çanaðý aðlamaktan
Haydi, bir el ver de geçeyim içeri
Atilla tek aþkým
Kilitli yüreðimin þifresi hayatýmda
Kayýtlý tek kelime.

Gönlüm kaymýþtý hem onu ilk gördüðümde
Hep beyazdý yüzü alný
Elleri kirliydi ne de olsa bir inþaat iþçisiydi
Kim ne iftira attý da adamýma
Düþtü mahpushaneye.

Verdiði yüzlük
Sol parmaðýma taktýðým yüzük…
Yüzüm yok ki onsuz
Hatýrýna ananýn bacýnýn
Kaybolduðumu sanacak þimdi
Eðer ki görüþü kaçýrýrsam
Uyku girmez gözüne.
Bak, el kadar çocuk nasýl da çeker baba hasreti.

Ben kim miyim?
Sakýn ha, açtýrma kutuyu söyletme kötüyü
Öyle düþmüþtüm ki kirin içine
Bak, onun da benim de her yanýmýz bembeyaz
Allah affetsin günahlarýmýzý
Bir birbirimizi çok sevdik, memur bey.

Ýþkillenmiþtim de uzun zaman önce
Ama sandým ki;
Ýþi uzadý
Ne de olsa hayli geç geliyordu eve.
Haydi, lafý uzatma da alýver beni içeri
Yaprak sarma da yaptým, hani:
Al, kardeþim:
Sana da yeter ona da
Ben hepten yettim kendime
Gerçi yediremedim bunca küfrü, iftirayý.

Eh, masum deðiliz elbet hiç birimiz
Herkes olmaksa raconumuz
Ýzin ver de göreyim yüzünü adamýmýn
Sanma da sakýn kirli bir kadýným:
Ben, Sabiha:
Tövbemi ettim günde beþ vakit namaza dururum
Allah af ettikten sonra
Haydi, yol yakýnken azat edilsin günahým günahý.





Sosyal Medyada Paylaşın: