MİHRİBAN...

Ýhmal etme düþlerimi, Mihriban
Yolun düþmese de uðra bir ara düþlerime ki
Aymazlýðýnda acý gerçeklerin
Ördüðüm düþlerde saklý tut sesini
En azýndan yüreðimin perçemine dokun titrek elinle
Yetmedi çýk tepeme
Bil de seni baþýmda taþýyacaðým
Her rengin ýlýman dokusunda
Aþkýn da þerefine
Ektiðim sözcüklerden bir dünya inþa ettim edeli kendime
Yalnýzlýðýn nakaratý da sonlandý, Mihriban
Ne cüssem ne cübbem
Asýlsýz olan hangi duyguysa
Yoktur da yalaným, Mihriban.

Kazayaðý imiþ acýlarýn yüzüme eþlik eden
Alnýmda beyazdan bir hilal
Gecenin hükmünde
Yaþardýðým kadar yeþeren umutlarým
Temsil ettiðim de deðil hem
Elbet içimin bire bir tezahürüdür yazdýðým þiirler
Varsýn aþkýn kancasýna takýlý
Varsýn yokluðun müdavimi
Varsa yoksa varlýðýmýn meali
Yoksa þerh düþemezdim ömre
Ve kapým da açýk penceremde
Hangi iklim olursa olsun gel, Mihriban.

Doku tek tek duygularýný
Bil de eþleþtiðimizi
Ben senim, Mihriban
Sense yorgunluðum ve çocukluðum
Hüzzam makamýndayým bu gece yine
Gözlerimde s/üzülen kayýklar
Görmez misin nasýl da dolu dolu göz pýnarlarým
Gözümü her yumduðumda
Küçük bir çocuða dönüþtüðüm.

Feri sönmeyen bir aþk ve özlem bu
Yalnýzlýðýn dilemmasý
Sözcüklerin frekansý
Tut elimi, Mihriban
Ýhtiyacým var böyle bir dosta
Hiç var olmadýðýný bilsem de dinle sen
En azýndan yazdýðýma binaen
Saklý tut sýrrýmý
Sýrra kadem basan kimse
Hiç yokmuþçasýna tara saçlarýný yorgunluðumun
Münazara ettiðim sadece ruhumdaki týrtýklý bir hece bu:
Mademki dost bildim seni
Dostane bir selam gönder bana
Ettiðim kelamý da al koy yüreðine
Yüksünmeden sevdiðim kimse
Kimliðime sahip çýkan zaten en ulvi rahmet.

Aþkýn gýyabýnda tutuþan mýsralarým
Andýkça Mevla’mý
Su tutan hecelerin ayaklarý
Bil de sinemde saklýdýr varlýðýn
Bense bir ömür sinmeden
Hep sevdim insanlarý, Mihriban
Dostluðun rütbesidir uzattýðým elim
Sevgiye müptela bir i mge adeta
Ýçimdeki kubbe
Bil ki dostluðun mealidir
Her dokunduðumda kalbine, Mihriban.


Sosyal Medyada Paylaşın: