BİL MUKABİL HAFIZ...

Sadece seyreyle ve dinle içimin meftun rüzgârýný.
Nemalandýðým atlas yorganýma sarýlý yorgunluðum
Mizacýmda saklýdýr acýnýn albenisi
Üstelik yoktur alfabesi
Bunca hýçkýrýða boðulduðumun ertesi
Üstelik kimselere göstermeden aðlarým ben
Yalnýzlýk dediðin ne ki, hafýz?
En kötüsü deðil mi yok sayýlmak?
Üstelik severken bunca
Sarmalýnda aþkýn,
Bir kor heceden ibaretken adým
Adýmladýðým hezeyanda saklýdýr muvaffakiyetim.

Her bindiðimde salýncaða
Üstelik senelerdir gitmediðim parka
Bak, iþte bir ikaz levhasýdýr
Ýçimdeki c/esaret
Üstelik meftun tutulduðum unutkanlýk
Bariz yangýným ben
Bariz hayattan ve mutluluktan muaf edilen.

Bir rotaysam eðer
Dillendirdiðim ve dilimlediðim benliðim
Kasýtsýz zýlgýt yediðim
Efsunlu yolculuk
Lakin olduðum yerde sayarken ben
Yok sayýlmaktan ötesi yok hem.
Hemhal olduðum aþkýn mizacý
Tükenmiþliðimin de dilemmasý.

Sisli yüzünde þehrin
Sinemde hýçkýrýk
Semanýn dokusunda saklýyým bir ömür
Her renge bürünen name name
Kulaðýmdan gitmeyen o tek dize:
Ah, hafýz sakýn da sorma:
Hani olur da duyan biri olur sonra.
Kem gözlerden düþen payýma
Ne kaldý ki geride elimde?

Sabýkalýyým ben sevmelerden
Tüten baðnaz gölgeler
Þöminede saklýdýr mazinin külü
Bekleme de güle dönmemi
Sarmalýnda hidayetin
Kulvarýmda birinciyim, hafýz:
Edimlerde deðil saklý olan
Elimde deðil iþte
Kalbimden geçen o tren
Üstelik görmediler de binerken
Belli ki kaçaðýyým ben gecenin ve aþkýn.

Þakýyan mevsimden firar eden
Bir çiçeðin de polenidir yüzümden düþen birer birer
Belki de gözünden düþtüðüm
Elbet aþkýn neferi yüreðin
Surlarýnda saklý ve tutuklu bir sýr gibi
Serlerimi dahi verdiðim eline
Aþkýn nüansý ve rotasý
Böyle mi olmalýydý illa ki ezelden?

Meftunuyum yerin göðün
Ýstiþare ettiðim iç sesin
Hala kemale eremediði
Bir çocuk gibi mýzmýz ve coþkulu
Yine çocuk gibi sevindiðim her yolunu
Gözlediðimde
Gördüðüm o ki;
Benim benden uzaklaþtýðým
Sevdanýn namelerine ektiðim bir þiir
Dikiþleri patlayan göðün de yamasýnda saklý bir gülüþ.

Elbet cebbar gölgelerden kaçarken
Yakalandýðým aþkýn pençesine
Zarif bir tebessüm sunduðum
Mavi yorganýn altýnda unutulmuþ bir þiirden ötesiyim hem
Sehven yenik
Rengârenk
Bir alametifarika ki
Þiirlerdir iþte ýssýzlýðýma delalet
Mazur gör, hafýz
Elbet bir de özür borçluyum sana
Bil mukabil, hafýz
Döneceðim elbet yeniden kendime.

Bir mýsradan ötesi
Mirasýdýr babamýn
Adýnla yaþa diyen, bir tebessüm iken
Hayatýn çizdiði yüzüme
Yüreðin de meali iþte
Sessizce sevdiðim serildiðim
Sarmalýnda çaresizliðin
Bir baþýma kalmýþlýðým, hafýz:
Dilersen gelirim yeniden
Dilemesen de seninleyim, hafýz.

O duygularým yok mu beni benden eden…
Reþit kýlýnmýþ bir acý olsam keþke
Kimsenin acýtamadýðý kadar
Unutulmuþluðumun ertesinde
Bayram hediyesidir bu þiir sana
Ben ki katlanamazken bana
Lakin vefam da duam da seninle, hafýz
Senin nezdinde sevdiðim her kimse…

Sosyal Medyada Paylaşın: