Renkler
bir ýslýk geçer aðaçlar arasýndan
dudaklarýnda gün uçurumu
yýldýzlarla göðsüne yanar..
-ýþýklar küçük evlerini yakar-
içimdeki çocuðun nar’ýyla
hýzla akan güneþin yeþil basamaklarýna
mavi bir þiir düþer
tarçýn kelimelerin kahverengi kentinde
turuncu sularla iner akþam
seni öperim
daðlar geniþledikçe uyku sonrasý sokaklara
kýyýlar düþ kýrmýzýsý tay
mutlak yüzüme çarpan martýdan
anlarým geceyi
kanatlarýnda gül açmasý yeryüzü
salýncaklý bir bahçe kirpiklerime
sarýþýn topraklarýn nehirlere asýlý gözleri
sýmsýký sarýldýðýnda tenime
güzel bir þeyler anlatýyorum
odamýn gölgeli yaþýna..
sýcak kýr’ýn aþk kokulu göðü
insan yaþamak ve yaþlanmak için
taptaze fidanýn çan sesinde
nakýþlý tepeler
bir ýslýkla gelen yaðmur ve
tohumlar..
uzaklýðýn karanlýðýna kýsalan bir þeyler
sen geceyi tut
ben örterim üzerini
sevgilim,
yýldýzlar bu gece daha da parlak
kavrulmuþ yapraklar altýnda
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.