bir çay molasýnda kaldý anýlar –az da olsa- bir demet yasemin kaldý senden geriye her tanesinde bambaþka sözler kaldý… gitmeye karar verdiðin anýn verdiði iç acýtan bir his kaldý biraz da… gül diye söylenen sözler kaldý ve gülüþünden bir parça kýrýlýp düþen bir yüz… kuþlar kaldý göðün dördüncü katýndan kanat çýrpan, kanat çýrpýp da tatlý bir rüzgar ile içimizi ýsýtan… ve yine kuþlar kaldý birbirlerine aþk edip de gýptada býrakan… biçare adýmlar kaldý þehrin ortasýnda ne yana gitse batacak dikenleri, gülsüzlük diyarýnýn… hangi yüze baksa ayýrt edemeyecek gözler kaldý seninle meþgul bir zihnin duvarýnda asýlý fotoðrafýnla.
geride nelerin kaldýðýný düþünme sen; bu þehrin tel örgüleri içinde bir ardýç kuþu hasretle selamlýyor seni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
attilaedri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.