eskiden duyduðumda sesini
içim ürperir, heyecanlanýrdým yani
panik ile coþku arasý,
kendimi ifade edemediðimden
korktuðumu söyleyemedim
hatta bazen sitem ederdin
seyrekleþti aramalarýn derdin
çekiniyordum alýþkanlýk olur diye
seni sevmekten deðil
kaybetmekten yana
endiþe ve korkularým vardý en çok da
söyleyemedim
alýngansýn derdin
korkuyorum seni incitmekten
özgüveni tam bir insanken
korkar oldum kelimelerden
bir çiçek, bir bebek nasýl sevilirse
açýklamasý olmayan bir þekilde
masum bir sevgiyle seni seviyor
ve sesini duyunca mutlu oluyordum
ama hiç bir zaman duygularýmý sana söyleyemedim
01.08.2010/16.05.2021-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.