Huysuz kişi

Böyle mi olmalýydýk ömrümüzün sonunda
Gezmek yok,
Eðlenmek, neþelenmek yok
Dost akraba, memleket ziyaretleri yok,
Çakýlýp kalmýþýz evlerimizde
Eðlenmek varken
Gezmek yeni, yeni yerler görmek varken
Böyle’ mi, yaþamalýydýk.

Gönül ister’ ki, memleket, memleket gezelim.
Þehir, þehir dolaþalým.
Gençliðimizden çalýþmaktan, yapamadýklarýmýzý yapalým.
Ah, dostum ah,
Boþuna bu günleri hayal etmiþiz meðerse.

Yaþlandýnsa daha aðýr yükler binermiþ sýrtýna insanýn
Hele, yoksa birikmiþ varlýðýn
Çakýlýr kalýrmýþ insan, yaþlý zamanýnda evinde.
Kulaklarý duymaz,
Gözleri doðru dürüst görmez
Dizleri tutmaz.
Esir gibi yaþarmýþ, ömrünün son günlerinde.

Kendimi hayallerle avutur oldum son günlerimde
Ah, dostum ah..
Ne yediðimden zevk alýyorum, ne içtiðimden bu günlerde
Geçmiþe dalýp gidiyorum.
Gözlerim doluyor, ben geçmiþi düþündükçe
Bir huysuz kiþi olmuþum, kendimi tanýyamýyorum.
Ben ömrümün son günlerinde..

16 Mayýs 2021-05-16
Ahmet Yüksel Þanlý er










Sosyal Medyada Paylaşın: