Yalan olduk

Ah, Ahmet ah!
Ne var böyle kara, kara düþünecek.
Okyanusta gemilern vardý’ da þimdi onlar’ mý battý
Sen de benim gibi, bir garipin iþte be oðlum.
Bir garipsin.
Bu dünya, düþünmeye deðmez.
Deðmez be oðlum, deðmez be dostum.

Ah Ahmet ah, eski çamlar çoktan bardak oldu.
Yalan oldu, herþey yalan.
Gençliðin yalan.
Gülüp eglendiðin günler yalan
Sevilmek sevmek bile, yalan oldu be dostum.
Yalan!
Deðmez düþünmeye deðmez be dostum,
Deðmez.

Hatýrlarsýn.
O eðlence dolu gecelerimizi
Danslarý
Halay çektiðimiz, güzel gecelerimizi
Geç saatlerde, gidip denizin dalgalarýný dinlediðin zamanlarý
Hatýrlarsýn.
Güzel günlerdi o günler, deðil’mi dostum.

Sonra, ormanlar vardý, gezip dolastýðýmýz
Ýþlerimiz, vardý.
Çýra kokardý, sedir çam, ardýç kokardý her tarafýmýz.
El üstünde tutulurduk.
Saygý görür selam alýr, selam verirdik.
Yalan oldu, yalan, bütün bunlar þimdi yalan be dostum.

Þimdi bizler, bit pazarýnda satýlan mallara döndük.
Ne soran var, ne gelip alan.
Geçti, modamýz.
Yeni nesiller türedi, bizleri fosil sayan
Onlara yetmez oldu, aklýmýz.
Bizler yalan olduk, yalan deðil’ mi dostum.

17 Mayýs 2021
Ahmet Yüksel Þanlý er






Sosyal Medyada Paylaşın: