AH İSTANBUL !
Alýp da baþýmý gidemem senden;
Kahrederim sensizliðe Ýstanbul!
Dünya’yý verseler yine istemem!.
Paramparçayým Ýstanbul, paramparçayým:
Elli yýldýr, elli yerde bir parçam;
Koparýp alamam senden Ýstanbul!
Sen olmasaydýn sevgili Ýstanbul
Aþk nedir,sevda nedir bilmezdim.
Sen olmasaydýn sevgili Ýstanbul
Bu yalancý dünyayý bu denli sevemezdim.
Gidemem sevgilim, gidemem buradan.
Kim kopar ki böyle sevgili yardan?
Tut ellerimden, býrakma beni,
Tut perçemimden vur yerden yere,
Yeter ki kýyma bana Ýstanbul!
Atma beni yad ellere ne olur!
Aç cömert gönlünu ,ver bana kucak
Her külfete katlanýrým sevdiðim
Yeter ki sen beni sinende býrak..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.