CUMARTESİ OLDU MU...

Tedirgin bir imleç mahiyetinde gün
Derli toplu hüznümü koydum köþeye
Maviden damarlarý kuþlarýn
Matemle örtüþen sesleri martýlarýn
Bir yýldýz olup da toplarken eteklerimi
Temenni ettim içimden
Layýðý ile bir Cumartesi olsa keþke her gün.

Sözcüklerim boðum boðum
Külyutmaz yetilerinde günün
Bazen bir demir gibi dövdüðüm
Kurþun aðýrlýðýnda olsa bile yüküm
Ne ki, neyden ibaret olmak deðil üstümden
Dökülen sözcüklerle
Ýçimden geldiði gibi inþa ettiðim Cumartesi.

Yalnýzlýðýn türküsü mü yoksa?
Yakýlan aðýtlarda saklý acýlarýn þeceresi?
Lal notalar ýssýzlýða müptela
Þehir ve sakinleri ise Cumartesiye:
Yandaþý günün daha yol var yarýna
Tüküren bir i mgede saklý adeta
Bilinmezin terennümü:
Ah, yok mu o dik yakalý þiirler ve þehir
Aþka tutsak gölgeler
Yalnýzlýðý aþkla giydiren için için.

Dertlenen sevdanýn yakamozlarýnda
Þiirler açar ve söner
Ömür geçer ve geçiþtirmez aþký
Tur atan sözcükler
Cumartesiye bitiþik bir hane adeta
Göðün kodaman bulutlarý
Arka cephesi yalnýzlýðýn
Bir Pazarda mýdýr devamý hüznün?

Þehir ýþýklarý sönmeden
Gitme dizimin dibinden Cumartesi
Fýsýltýlar bahþeden tedirginliðim
Lakayt bir gölgeden fazlasýdýr içimde saklý olan
Baþ eðdiðim yalandýr ömre
Sadece boyunduruðunda ümidin
Varsýn ket vurulsun içindeki zembereðe
Aralýksýz dönenir eteklerim ve yüreðim
Künyemde saklý güleç bir sembol
Aþka ihanet eden hafta içi ne ki
Cumartesi oldu mu bir kere önüme serili…

Sosyal Medyada Paylaşın: