Kör bir kandil gibi astým seni gecelerimin karanlýðýna; Büyüdükçe büyüdü gölgeler. Ilýk ýlýk gözyaþlarýný duydum, Kendimle konuþtum deliler gibi Gölgeler korkup kaçana kadar...
Bir ’Bafra’ dumanýyla týrmandýn düþlerime Katran gibi,zift gibi Soluklarýma doldun, çöktün ciðerlerime; Ardýnda sallanan bir el mi, bakmadan...
Hani, o güneþli günleri var Ýstanbul’un, Hani, kocaman gölgeli aðaçlarý var deniz kýyýlarýnda, Kýr çiçekleri, Bebek sýrtlarýnda ninni gibi rüzgârlarý var; Baþbaþa dalýp gittiðimiz, Yakamozlar var küreklerde, pýrýl pýrýl; ’Unutmam’ diyordun hani, Gözgöze gelmeyelim sakýn; Aðlamýyordun hani..
Bir plâk dönüyor kafamda -bomboþ- Belki bir kadeh elimde; Ýçinde sen misin, ben miyim, birkaç yýlýmýz mý? Üzerimde kör bir kandil sallanýp duruyor Bir ’Bafra’ dumaný sýrnaþýyor orama, burama Ve gölgem büyüdükçe büyüyor...
’Unutma’ demiyorum sana; kediler bile unutmaz Ve korkum yok unutulmaktan yana; Büyüyen þeyler unutulamaz...
(1961) Ünal Beþkese :::::::::::::::::::::::::: BAFRA, O dönemde içtiðim sigara markasýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.