Biliyor musun Vera, Bazen susulur,utanýr ömür insan olduðundan.
Cumartesilerin resmi tatil olmadýðý bu þehirde Anneler saçlarýný tarar çocuklarýnýn Soðuk bir kaldýrým kokar elleri...
Üþüyen sokaklar, göç telâþýndaki kuþlar Taþ duvarlar,hiç biri anlamaz bu acýyý Sadece öyküleri aðlar o çocuklarýn Anneler siler gözyaþlarýný dudaklarýyla...
Bazen susulur Vera... Hiç olmadýðý kadar susulur Bir boþlukta ýslýk çalar durursun Kaparsýn gözlerini, Kirpiklerin dökülür avuçlarýna Karýþýrsýn bulutlara...
Ama sen sakýn kapama gözlerini Vera Ölü bir misafir gibi Girme bu kentin rüyalarýna Düþlerinin penceresinden O annelerin oturduðu kaldýrýma bak Susarak anla acýnýn adýnýn olmadýðýný... Bazen susulur Vera Acýnýn karþýsýnda baðýra baðýra susulur... Ve sadece yutkunulur....
Koray Kýzýlcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koray Kzlcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.