Göçtüm ( Göçtün, Göçtü)
aðlayan bir yeminle suçüstü yakalandýðýmda
anladým ki ayrýlýk
iki kambur kelimenin dilimle helalleþen bezginliðiymiþ aslýnda
ve dudaklarýmýn büyüttüðü bir þarkýymýþ söz kýran…
payýma hep küflü masallar düþtü çocukluðumda
hangi yaným büyüdü pas ile anlamadým
bakmayýn siz gülüþlerimin yedi renk olduðuna
gamzelerime hep sevinç yüklediðimdendir
bakmayýn siz bahar koktuðuma
karanfilleri çok sevdiðimdendir…
bilirsin çýðlýðýn sýðýnaðý yoktur
ah etsek de bir pencere sýzýsýnda kalýr sesimizin acýsý
gözün gördüðü hep mülteci bir ýslaklýktýr
þimdi gidelim buralardan desem
benden bir gökyüzü istersin yýldýzlarýn üþümediði
ve istersin on dört bahar öncesi kýr çiçeklerini…
aysýz bir geceydi harflerin tuzuyla yýkandýðýmda
düþ güvercinlerimle aþka doðru bir hecelik yol almýþtým
ikinci hecede ise sona noktasýz bir aþk…
bakmayýn siz gücenik halime
müptelalýðým satýr aralýðýndadýr
bakmayýn siz hüzün derdiðime
genzimin yanmasý bir merhabaya hasret kaldýðýmdandýr…
(Göçtük, Göçtünüz) Göçtüler...
acýnýn tarifiyle kýsa metrajlý bir replikte buluþtuðumuzda
anladým ki uçurtmalar
kuyruksuzda uçabiliyormuþ
ve bulutlara hep gözyaþlarýný býrakýyormuþ
bu turuncu akþamlar tebessümü unutmuþ olmalý
bir ünlemlik de olsa gülmüyorlar
sokaklar hep üþüyor
nihavent estikçe rüzgâr
bakmayýn siz, cürümü yalnýzlýk olsa da
yaþama bahane bulamadýðýndandýr
bakmayýn siz, yataklýk ederken tüm olanlara
asiliði kalabalýðadýr…
bir ýþýk verin yakamozlara sevinsinler anadilleriyle, uykudayken tüm yýldýzlar…
bir kuþun adresini kim tutar ezberinde?
paçasýndan sýzý damlayan güvercini kim öper gagasýndan?
martýlarýn simit telaþýnda kim sevinir deniz edasýyla?
bakmayýn siz, kendine aðlaþýr durur uykusuzluðu
öyküsünü kimselere duyuramadýðýndandýr
bakmayýn siz, karaya vuran gözyaþlarýna
kâðýttan gemilere, kumdan kalelere dokunamadýðýndandýr…
kýzýlcan/2012
g/öç öznesi…
ah’ýmýn baþ hecesi…