tanýdýk saatlerin iþtahlý gündüzüne baðlanan tohumlar tenimde susar sýcak bir rüzgar eser ceketli anýlara elbet düþleri görürüm soluk mevsimde denizin olgunlaþan ýþýðýnda ki elimi uzatsam uzak bir uçtur kendime baðlanan dallar ve eski cehennem saðanaklarýma hazýr nabýzlar
zaman ne ölümü koyuyor ne de kýstýrýldýðým yaþamý yollara hüzün göçebenin aðzýnda kanýyor renkler iklimlerin uçuruma deðdiði vakitte günü heceliyorum herkesin masalý çoðalmýþlýðý var aþkýn ýslaðýnda