kor ateþlerde yanmak ne ki
bitiremediðim bir aðýt oldun
gözyaþlarým, gözlerimden sürgün
binbir parçaya bölünse bedenim hissetmez yüreðimdeki kadar
hiçbir acý aðýr gelmez
ne iþim var buralarda divaneler gibi
sani arýyorum gönül gözüm anla iþte
yine isyanlarda baþta olmayan aklým
ne yapsam, nasýl etsem avutamadým
bir mor çiçeklerle süslenmiþ topraðýn
bir de çocuksu gülüþün, çeker kendine
acelen neydi
topraðý sen mi dolduracaktýn
ne vardý bu kadar erken gidecek
sen yoksun odalar buz tutuyor
caným yanýyor
sana benim yerime
kara toprak sarýlýyor
Hatice Ak-09/03/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.