þimdi bu hayatý düzene mi sokmalý yoksa üzene mi...
giderken eðilmek fiili býrakýyorum ruhuna tütsü yapacaktým tüm sandallarý hatýrlýyor musun ve dahasý bütün yangýnlarý sinesinde baþlatan bu þehri sevdim en çok en çok da gece duyduðum o sesleri iki meme arasýnda zehir gibi bir ter o kliniklerdeki uygunsuz pozisyon için o zaaflara baðlý þizofren kadýnlara þiirler yazan biriyim arada bir çýk görün istersen baðýmlý deðilim alýþýðým en fazla aþýðým
zekasý sýfýrýn altýnda üç beþ örümcek için að yerine ‘ahh’ örüyorsun ruhuna tahammül sýnýrlarýnda sadece hýrsýn ve kabuklarýn nöbette elbette zehirli bir dudak gibi her aþk ilaný þansýn karanlýðýný tespit edersen bir seferde aðlayarak kaç kez öpüþtün, onu hatýrla seviþirken kaç kez hüzünlendin, bunu hatýrla arada bir çýk görün istersen senden geriye artýk ne kaldýysa benden geriye kalan dilsiz güvercinler
kolay bir hüzündür gecenin kovuðundan sarkan ellerindeki paramparça geçmiþin sýð bir gövdesidir yolun ortasýnda erken bir gülüþe baþlayan yalnýzlýktýr ve ayrýlýðýn içinde biriken küllüðüdür özlemin eski hep eski anlatýlmýþlýksa ihanet yine de bir çiçek gibi iliþtirip gönlüme bir fotoðraf ayrýlýðý gibi hep mi son gülen iyi güler arada bir çýk görün istersen susarak dileriz sadece iyi günler...
alicengizoyunu (... ne diyor kitap, açtýðýn yaradan, hesap sorar yaradan...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
alicengiz oyunu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.