-erkek “sevmek yine de bir sarraf iþidir” der
-kadýn “neremi öpseler hep oram eskir” dedi
duruþu kaygandý namusun
üzerinde seviþilmiþ masumiyetin
araF alfabesi ile yazýlmýþ günahýyla doðuyordu aþk
sýradan
ve bir o kadar da karmaþýk cümlelerle peþ peþe
peþinde nafile bakýþlarýn kol gezdiði akþamlarý kýskanarak
karþýsýnda kezlerce karartýlan bir kalbin
tekrarý mümkün olmayan farzýyla
gecenin en kederli vaktinde
taþ kadar kör bir nefs’e
dublaj yapan tanrýnýn sesiyle çýkýyor aþk
üstelik git mevsimi yaðmurlarý altýnda
soyuyordu aðzýyla
tüm yalanlarý ezbere bilir gibi
alkýþlayaný bol dünyanýn
oynayan tek arsýzý
adýndaki besmele ile baþlar ayrýlýk
ilk adýmla bitince gün
ilk olaný bitince aðlar aþk
içinde durmadan ertelediðin replikleri sonunda unutarak
yol çantalarý hazýrlar durmadan
bir þarkýyla hatýrladýðýn her þey eski
yeni ne varsa
beklenmedik anlarda
tinde acýlar sahne sýrasýný beklerken
yaþamak kadardý aslýnda hiçbir þey
aðaçlara asýlmak gibiydi aþk
ya da dallarýnda tomurcuklanmýþ umudun
öpülmemiþ bir dudaðýn
kesilmemiþ bileklerde filizlenmesi gibi
ipini koparan bilinmezin gerçeði bu
bilmek kimin iþine gelir ki...
alicengizoyunu
(…boþ býrak düþlerini,kendimi yine bir yerinden söküp öyle geleceðim…)