Tüten bir ocaðým, bir de sigaram; Düpedüz palavra benim, yandýðým! Baþtan kül olana aþk bile haram, Ne tattýðým vaki, ne inandýðým.
Kiþniyor, gaipten mat örüntüler, Eciþ bücüþ surat, výcýk výcýk ses! Korkudan titreyen gözler de güler, Týkansam, bir lahza almasam nefes.
Ýradem doðuþtan kadere mahkum. Bir yaným tutuklu, bir yaným kopuk. Toht gibi boynuma dolanmýþ hortum, Bir damla su dahi vermemiþ musluk.
Varlýðým derin bir boþlukta, saplý. Saðým solum var mý, bilemiyorum. Dört yaným onlarca ölüyle kaplý, Ama ben ölmeden ölemiyorum.
Arafa otuz beþ senemi verdim, Kafam patlamaya hazýr dinamit. Ne vakit zamaný aþacak derdim, Ne vakit dinecek tufan, ne vakit?
Hep arasýn demiþ büyük mühendis, Aramak güzel de ya neticesi? Envaitür fikir, envaitür his; Düþmeler, kalkmalar, daha nicesi...
Yol gerek yolcuya, ben bir yolsuzum. Hem yolsuz, hem yönsüz, hem vasýtasýz. Silüet haline gelmiþ nüfuzum, Etkisiz, tedbirsiz, hazýr kýtasýz.
Maðlubum kendime söz geçirmekte, Nerde bir kaos var, ben oradayým. Kalsam da barajý tutan tümsekte, Düþüp boðulmaya her an adayým.
Derinlikten gelen her ses uðultu, Belki son çaredir rüzgarla düet, Ya Rab biraz umut, biraz avuntu, Nasip et, bir þekle girsin silüet. Sosyal Medyada Paylaşın:
SİLÜET Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.