ÖZNESİ VE ÖMRÜ ŞAİRİN...

Sözcükler miydi cinnet geçiren?
Sakince yaþayýp giderken kolay sanmasýn kimse:
Yükün aðýrlýðý altýnda ezilmek ne ki?
Yükümlülüðünse sevginin, okyanusunun ta kendisi.
Reþit kýlýnan bir sancý þiirsel bir taarruz
Ne de olsa þairin hayata baþkaldýrdýðý
Öznesi yürekte saklý
Ömrü ise þiirlerde.

Can çekiþen iklimin de tozutan ruhu
Her anlamda yýkýlýp dikilmek de ortasýna bulutlarýn
Ne de olsa severken ve þiirler dikerken
Yere göðe sýðmayan bir hadise
Fiþekleyen duygularla örülü o hazine
Bilmese de kimseler içindeki dýþa vuran bir hikmet
Rayihasý sözcüklerin
Gözünde tüten sevgili gibi
Þiir yazmak nelere delalet.

Haznesinde yorgun kývýlcýmlar
Hanesinde yangýn
Gel gör ki bulutlardan yaðan nimet
Elbet sökün ettiði kadar duygular
Hayata duyduðun katýksýz saygý kadar
Yüreðinin ferinde saklýdýr
Kimselere inandýramadýðýn rivayet.

Uzunsa ömür þiirler kýsa
Kýsa addedilen her duygu yazýlýr kýsasa kýsas ruhla
Yolculuðun müptelasý sözcükler
Sözcüklere yaðan kar gibi i mgelerin haykýrýþý
Rüyalardan geçip de yolu gerçeklere uzanan
Bir firari esinti ki
Fidan misali
Dokunduðun her yürekte saklý illa ki
Yankýsý duyulmayan sesinin uzandýðý
Karýnca misali gibi sevgiyi taþýdýðýn yuvan
Kar, rüzgâr ne ki?

Sevginin ummanýnda saklý umut gibi
Yoksunluðunu delen her þiir
Varlýðýna katýk iken renklerin sihrinde
Yol olup da uzanan önünde
Elbet gök kuþaðýný da sardým mý beline
Varsýn beyitler devir ardý ardýna
Devindiðin þu cihanda
Yetmez sanma sakýn sevdan yarýnlara
Elbet iki cihanda aziz ol, azizim.
Deðmesin tek taþ ayaðýna, yüreðine
Mavinin müridi iken sevgi
Þiirin tekelinde yankýlanýr sonsuzluðun seni
Çaðýran o ulvi sesi…

Sosyal Medyada Paylaşın: