Sessiz kitap
uçurtmalar
ayna yýldýzlý göðün yol parçasý
dudaklarým uzakta bir aðacýn sel ýslýðý
avuçlarýmýn secdesinde gizli koy
onlar ki kýzýl doðum
gece gözlerimin efsunlu nar’ýna
dilimizde yüksek sesli uçurum
göçe sýrlý kanatlarýn ufkunda çýlgýn ateþ
kýrýlgan bir çocuðum ben
gözyaþýmýn dað doruðuyla derinleþen yollar
ruhumun inci meleði
boþluða Anka’yla dönen
ayný mesafeyle küllenirken içimize
ay doðmuþ düþlerin uykusuna
rüzgarý sað geceyle esiyorum
yüzümün yarým aynasýnda kuþ’lu mevsim
topraðýnda kokulu bir turunç
bakma bana öyle
saçlarýmýn çiçekleri akýyor
yüzüne deðiyor bir þey
omzunun çadýrýnda gölgenle
konuþuyorum..
ahreti uyanan her sözün cenneti
iklimiyle soluðumu çekiyor iplik iplik
þehir,kýyamet bir sükutun suyuyla yýkanýyor
zaman kor yarayla geçerken
bir martýnýn gül aðzýyla seviyorum buðdayý
yanaðýmýn kuyusunda hep bir dað rüzgarý
içimin þarkýsý sessiz kitap
daðýlýyor ellerine
gövdende kar sureti
gözlerinde ýþýk lekesiyim
yanardað kadar..
bütün aðladýklarým kadar yaðmur yaðýyor
ýslanýyorum
büyüyüp kök salan her dal gibi
seni bir þiire baharlýyorum
kirpiðimin ucundan geçiyorsun
karanlýk yanýyor sevgilim
parmaklarým usulca düþüyor
kalemimin ucuna
vaktini döküyorum için
kalp tomurcuðuyla
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.