AKŞAMLARIN EN EFÂTUN KADINI

Dolamýþ da kaderimi, kýzýl saçýn teline,
Oynar durur, yüreðimi alývermiþ eline.

Kâh bir kuru yaprak gibi rüzgârlara savurur,
Kâh bastýrýr sînesine, ateþiyle kavurur.

Gül dudaklým, ak gülüþlüm, zeytin gözlüm, iþvelim,
Bal dudaklým, güz bakýþlým, hülyâ gözlüm, neþvelim,

Saçlarýnda, sanki kýzýl karanfiller kokuyor,
Minik eller, ilmik ilmik ne sevdâlar dokuyor...

Mor giyersen, gözlerimde mor zambaklar açýyor
Beyaz giymen, yüreðime papatyalar saçýyor.

Yeþil giysen, kuru aðaç filizlenir, dallanýr,
Al giyince kuru dallar çiçeklenir allanýr.

Ne renk giyse, âlem hemen o renklere bürünür,
Âþýk gönlüm, o mehveþin peþi sýra sürünür.

Dilim, tesbih çeker gibi söyler durur adýný;
Sevdim seni, akþamlarýn en eflâtun kadýný...

Ünal Beþkese

Sosyal Medyada Paylaşın: