bu gün yine senin özleminle dolup taþýyorum, engel olmaya çalýþtýkça daha bir coþuyor gözpýnarlarým engel olamýyorum
yattýðýn kanepeye oturup, kokunu
sýcaklýðýný, seni aradým yoktun
sensizliði bir türlü kabullenemedim
hep deli kýzým derdin ya bana
sensizlikten galiba deli oldum
sana yaptýðým þakalar geldi aklýma
bilinçsizce güldüm
bir de senden sonra hastanelere gitmeye korkar oldum anne, seni benden alan bordo çerçeveli pencereleri olan odalara bakamýyorum
bunu da tek sana itiraf ediyorum
herkes benim çok güçlü olduðumu sanýyor, sýrtýmý yasladýðým daðdýn
bütün gücüm, kuvvetim, azametim
sen gidince ne güç kaldý ne azamet
zayýf, korunmasýz, güçsüz ve çaresiz kaldým, sensizlik yýktý geçti anlayacaðýn
2008 /2021-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.