Müderris Emin Efendi Her günkü gibi Evinden çýktý bismillah çekerek Bildiði dualarý okudu Önce Fatiha sonra Ýhlas suresini okudu tam bir ihlas ve samimiyetle Sonra ekledi onlara süre-i Muavazateyni Etti ardýndan dualarýný Öðrencilerinin baþarýlý olmasýný dileyerek Ve bu menhus savaþ bitsin diyerek Çanakkale savaþý Ýslam askerinin zaferiyle En az zayiat ve en fazla muzafferiyyetle
O hep giderdi iþine bir ibadet ciddiyeti ve aþkýyla Yola düþtü Elinde bastonu tak tak sesler çýkararak vurdukça Arnavut kaldýrýmlarýna Vardý tam vaktinde medresenin kapýsýna Yürüdü emin adýmlarla Vatan cephesinde savaþýyormuþçasýna Girdi ders odasýna Monokle gözlüðünü takarak baktý Nerde bu gençlik Nerde bu öðrenciler öðrencilerim benim Bu Medrese-i Tullab nerde Dersi mi kýrdýlar Okulu mu astýlar Saða baktý kimse yok sola baktý kimse yok Kimsecikler görünmüyor ortalýkta, Durdu düþündü kendi kendine Grev mrev mi var yoksa bu iþyerinde dedi Yani boykot mu öðrenci terimiyle
Þaþýrdý Emin Efendi hem ne þaþýrmak Hayret ve dehþetle bakýndý bir kez daha etrafýna Bir daha bakýndý etrafýna Yok yok yok Döndü tahtaya baktý o meþhur kara tahtaya Öðrenciler kara tahtayý yazýlarla doldurmuþtu Hep o mu dolduracaktý yazýlarla kara tahtayý Okudu heyecanla ne yazdýklarýný Okudukça hem gülüyordu hem sevinçle dolup dolup taþýyordu Biz gidiyoruz diyorlardý Çanakkale’ye Geziye gitmiyorlardý Eðlenmeye gitmiyorlardý Harbe gidiyorlardý Vatan elden gidiyor Hocam diyorlardý Burda böyle oturmak olmaz Savaþmak gerek Hocam diyorlardý Karýlar gibi geri durmak olmaz Oysa nice karýlar var ki gidiyorlar savaþa Bakmadan kadýn olduklarýna Pantolon giymiþ korkak erkeklere karþý Etekleriyle Demek pantolonla erkek olunmaz Etekle de kadýn sayýlmaz her kiþi Ýskoçya’da erkekler etek giyer Þimdi kadýnlarýn pantolon giymesi moda Osmanlý erkeði ezel ebed etekli fistan giyer Ama gider savaþa hep ya Allah diyerek Korkmadan ölüme atýlýr düþman üstüne ya Allah diyerek Bismillah diyerek girer her iþe Allah-u Ekber diyerek coþar coþtuðunda Ýþte biz de diyoruz þimdi Ya Allah Bismillah diyerek Vatan elden gidiyor diyordu Medrese-i Tullab Yani öðrencileri bizim Müderris Emin Efendinin Vatan giderken eli kolu baðlý durmaak olmaz olamaz Yakýþmaz bize Kadýnlar gibi evde oturmak Þehit olmak varken vatan uðrunda Þehadet en büyük mertebe Biz gidiyoruz artýk þehadet mektebine Bize öðrendiklerimiz yeter Þimdi öðrendiklerini uygulama vakti Sizin bize öðrettikleriniz þehit olmak için yeter de artar bile Biz emir aldýk gitmek için cepheye Bu emir sizden Bu emir hamaset dolu derslerinizden Bu emir cihat temalý hutbelerinizden Çanakkale’ye gidiyoruz Hocam Çanakkale’ye Çanakkale’de millet için can verecek erlere ihtiyaç var Savaþmak gazi olmak þehit olmak için erlere ihtiyaç var Harp edeceðiz kalýrsak gazi ölürsek þehit olacaðýz biz Þehit olmak istiyoruz biz vatan yolunda Þehadet en büyük mertebe demez miydiniz Hakkýný helal et bize Hocam hakkýný helal et Eksik etme duanýzý üstümüzden biliyoruz etmezsiniz etmeyeceksiniz Þehitlik nasip olsun hepimize Vatan kurtulsun Hocam vatan kurtulsun Siz demez miydiniz vatan sað olsun Biz de diyoruz iþte þimdi vatan sað olsun diyoruz Hocam hep birlikte vatan sað olsun
Emin Efendi dondu kaldý olduðu yerde Bir tebessüm yayýldý nice zaman sonra dudaklarýna O an en içten en samimi en ihlaslý haliyle Bir dua yükseldi gönlünün derinliklerinden
O an en içten en samimi en ihlaslý haliyle Bir dua yükseldi dudaklarýndan En içten en samimi en kalbi duygularla Emin Efendi mutluydu sevinçliydi ve gönençliydi Emin Efendi ellerini açmýþtý semaya Görkemli bir anýt gibiydi o an Aðlýyordu Emin Efendi En güzel en kalbi en samimi dualarýyla yükseliyordu gökyüzüne Aðlýyordu gözyaþlarýný akýtarak yüreðine Aðlýyordu sular seller gibi çaðýldayarak Hakkýnýzý helal edin diyordu asýl siz Ben helal ettim size dünden En samimi en içten en kalbi dileklerle Helal olsun helal olsun helal olsun hakkým size Siz de hakkýnýzý helal edin evlatlarým bu acize Annenizin ak sütü gibi helal olsun hakkým size
Müderris Emin Efendi oturdu masasýna Baktý baktý baktý Dönüp Bir daha bir daha bir daha etrafýna Bakýþlarý net ve berraktý Seçmeye çalýþtý sevimli yüzlerini o vatan evlatlarýnýn Hepsi gözüne melekler gibi göründü Saydý isimlerini bir bir yüzlerini okþarcasýna Gördü onlarýn ruhlarýný kanatlanmýþ uçarken Dua etti onlara Ama zavallý Emin Efendinin dayanamadý kalbi tüm bunlara Hak þerbetini içti Allah diyerek Getirdi þehadet kelimesini teslimi ruh etti Derler ki Emin Efendinin yüzü hep gülüyordu Sonsuz bir gülüþ içindeydi Emin Efendi Emin Efendi onu seyredenlere tebessüm ediyordu.
Ahmet KEMAL 12.02.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.