Siyah Topuk

toz duman þehrin huysuz gövdeli çamurunda
giz suyun sakladýðý ýssýzlýk yürek yarasý kuyularýn..
düþü sessizlikle uyuyan dudaklarýn topraðýyla uzanýyorum yýldýzlý göðün
gün sabahýna..


g/özümün gürültüsünde aðaç haritasý derinleþtirirken uçurumlarý
ayazda sevdaya duran tan gibi doðrul
ey kalbim.
efsunlu avuçlarýnda nar
azade gecenin güverteli lav’ý
biliyorum ayrýlýklarý
dilime ürken duraklarý ve
içimdeki çocuðu


buz týrnaklarýnda dünyanýn kan karanlýðý
öncesiyle yýkanan siyah topuk
ki boþluðun kýrmýzýsýna giydirilen düþ atý yollarý bir aynayla
kendimi tanýmakta
kanat incisi tekrarlarý
martý melekleriyle..
susmanýn gölgesine vuran göç bedenler
her takvim iklim geçirir iliðime
gizli pencerenin nehrine vururum y/üzümü


birbirini bekleyen kýyýlar
Ya da duygularý biçimlenen döngüler gibi
bir yerdeyiz iþte
devrederken karanlýðý
kim var ki dünyaya kalan
olduðum kadar tohum býrakýyorum sandýða
gökyüzünün uçurtmalý tepeleri
yol soluðu
çadýrlý rüzgarlarýn iyi bildiði
tarihin göðsünde ay omuzum


yanýk fýsýltýlarýn sabýr bezesinde
bozkýrlarýn doruk kuþlarý
bir aðýzlýk tesbihime k/ovulmuþ
ne varsa amenna


Ay bekliyor bizi..
Sosyal Medyada Paylaşın: