Niþanlýn Çanakkale’de mi öldü Gitti bir daha gelmedi mi Sen o’na ya gazi ya þehit mi ol dedin Aylarca ondan haber bekledin Beklediðin haber gelmedi mi Niþanlýn Çanakkale’den bir türlü gelmedi gitti Gitti o gidiþ bir daha gelmedi
Emine bacý sen o gün bugün Yollarýný bekledin o sevgilinin Yollarýný gözledin o sevgilinin Haberci gelince koþarak gittin köy meydanýna Ahmet’inden bir haber gelecek diye Niþanlýndan bir haber gelecek diye Bekledin durdun bekledin durdun Günlerce gecelerce aðladýn durdun aðladýn durdun Sen Ahmet’ine vurgundun o sana vurgun
Ahmet’in Çanakkale’de oldu Emine Bacý Çanakkale’de oldu Ahmet’in Emine Bacý Bir akþamüstü geldi haberi Þehit oldu Ahmet dediler Aç ve susuz kaldý Yaralandý aldýrmadý Hep seni andý dediler Adýný andý Adýný sayýkladý uykusunda Acýsýndan bayýldý Ama hep Adýný sayýkladý senin Ahmet’in Çanakkale’de bir kurþunla vuruldu Þehit oldu Ahmet’in senin Emine Bacý Þehit oldu Ahmet’in Bir Allah’ýn ve bir de senin adýný andý son nefesinde Son nefesinde son sesinde
Emine Bacý bu nasýl aþktýr Bütün hayatýný kaplayan bu nasýl bir aþktýr Günler geçmedi bir türlü geceler sana haram Artýk evlenmek bana haram mý dedin Gerçekten haram mý ettin kendine Bu ne büyük aþktýr Emine Bacý Ahmet’in öldu cephede bu aþkla bu aþk uðruna bu ivatan için Ahmet’in þehit oldu bu inanç için
Sen bu güzel haberi duyunca ne yaptýn Bana haram mý dedin bir baþkasýyla evlenmek Bana evlenmek haram mý dedin bundan sonra Kendini Ahmet’ine mi sakladýn bundan sonra
Bu bohça ne bohçasý Emine Bacý Bu bohçanýn içinde ne var Emine Bacý Bu bohçayý nereye götüreceksin Emine Bacý Bu bohçayý mezara mý götüreceksin Emine Bacý Mezara kimse bir þey götüremedi Emine Bacý Sen götürebilecek misin Emine Bacý Senin vasiyetin ne Emine Bacý Sarýp sarmaladýðýn o bohçada ne var
Yaþlandýn Emine Bacý yaþlandýn sen Saçlarýn beyazladý döküldü saçlarýn Emine Bacý Saçlarýný ne yaptýn Emine Bacý Döküldü diþlerin diþlerini ne yaptýn Emine Bacý Sarýp sarmaladýn mý onlarý bohçana Emine Bacý
Evet dedi Emine Bacý Alýn bu bohçayý tabutuma koyun Vasiyetimdir bu torbayý mezarýma koyun Koyun ki alýp gideyim ben Saçlarýmý ve dökülen diþlerimi göstereyim Ahmet’ime Bak diyeceðim bak ben Senden sonra Kimseye yar demedim demeyeceðim Bu dökülmüþ saçlar ve diþlerim þahidim Okþamadý beni hiçbir el öpülmedi diþlerim Okþanmadý saçlarým öpülmedi dudaklarým Ben hep bu günü bekledim Ahmet’im Ben hep bu günü bekledim Ýþte bu gün için bekledim ben Sana kavuþmak için bekledim Ahmed’im
Ahmet KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.