ATATÜRK ÇOCUKLARI (22)

Aramam
membaðýný suyun,
doðadýr kaynaðý bunun;
Çýkar, akar, sular yýlmadan,
güneþ ile yatar olur buðu,
yükselir havaya resmeder bulutu,
yaðar yaðmur olur,
topraða bulanýr durur.

Çorak toprak
mas-mavi gözlerinin derininde,
tarlalar sulanýr,
umut olur yaprak
yeþerir dalýnda, boncuk damla çimeninde,
aramam kaynaðýný bunun,
akan suyun.

Yeraltý ona dardýr,
gördüðün herþeyde,
ama her yerde, ama herkeste
mutlak onun eseri vardýr.
Ne barikatla, ne tarikatla
nede bilmem -hangi-ittifakla
durduramazsýn setleyemezsin onu,
eþit-adil -serbestir yolu,
aramam kaynaðýný bunun,
akan suyun.

Baraj olsan-set olsan,
çalýþsan öz ve yönünü deðiþtirmeye,
onu horlasan;
Kösteklesen, gücünü sömürsen, kullansan kendine...
O ne yiter-ne biter,
nede kaybolur gider.
Gelmiþtir bir kere Ana-Doða-Ata olarak,
yýlmadan yine yeniden çýkacak
aramam kaynaðýný bunun,
akan suyun.








Sosyal Medyada Paylaşın: