Çanakkale Destanı 30 ve 31inci ALAY veya İKİNCİ SİPER
Çanakkale Destaný 30. VE 31. ALAY VEYA ÝKÝNCÝ SÝPER
Çanakkale toz duman Çanakkale Mahþer Çanakkale kan kýyamet Emrediyor Komutan Çýkarak yüksekçe bir taþýn üstüne Baþlýyor konuþmaya Konuþma konuþma deðil mübarek ölüm emri Baþladý komutan ölüm emri yaðdýrmaya nefere
Arkadaþlar dedi Arkadaþlar Düþmanla aramýzda Yaralý gazilerimiz ve mübarek þehitlerimiz var Kimi acýsýndan inlemekte Kimi imdat diye baðýrarak yardým istemekte Kimi sesi soluðu kesmiþ bir yardým gelir mi diye yeri göðü dinlemekte Ama vaktimiz dar Daha yapacak çok iþlerimiz var Ne þehitlerimiz gömecek zamanýmýz Ne de yaralýlarýmýzla ilgilenecek halimiz var Durmaya dinlenmeye savaþa fasýla vermeye imkan ve mahalimiz yok Ölen ölmüþ rahmet-i Rahman’’a kavuþmuþtur Yaralýlarýmýzý Allah’’a emanet etmekten baþka çaremiz yok Vatan bizi beklemekte Düþman ayaðý altýnda inim inim inlemekte vatan Vatanýn kendisi aðýr yaralý Þehit düþtü düþecek Bu durumda hiç bir þeye ne imkan ne ihtimal var Tek yol savaþmak Taarruz etmek zorundayýz Aksi halde düþman bize saldýracak En iyi müdaafa taarruzdur Ve önce Çanakkale’’yi iþgal Sonra Payitaht’’ý postallarýyla kirletecek Hain düþman Pis postallarýyla Mescitlerimize girecek Harem-i namusumuzu kirletecek
Haydi aslanlarým Emrediyorum size Öleceksiniz Ama asla dönmeyeceksiniz geri Ölürsek þehit olacaðýz dönersek hain Hainin yeri cehennemi zümera Savaþtan kaçmak hainliktir kahpeliktir korkaklýktýr Aramýzda kahpenin korkaðýn hainin yoktur yeri
Komutan sustu Dað taþ sustu Sustu bütün kainat Sustu bütün hayvanat Sustu bütün nebatat
Ýndi komutan o yüksekçe taþýn üstünden atýldý ileri Çýkararak rovelverini belinden Açarak emniyetini Sürdü mermileri namlusuna Diðer komutanlar da onunla beraber Ardýndan ne mi oldu merak edeceksiniz 4000 kiþilik o kocaman yürekli ordu Atýldý peþlerinden komutanlarýnýn Onlar da takmýþlardý tüfeklerine süngülerini Hücum ettiler Basarak þehitlerin üstüne Basarak acýdan inleyen yararlýlarýn üstüne Düþman siperlerden ölüm kusuyordu o aslan neferlerin üstüne
Ama onlar yýlmadýlar Öldüler Ölenleri gördüler Üstlerine basarak ilerlediler Saldýrdýlar düþman üstüne Atýlarak düþman siperlerine Süngüden geçirdiler Allah Allah nidalarýyla hepsini birer birer Korkmadan yýlmadan Tereddüt etmeden bir an bile Aldýrmadan ardarda gelen mermilere þarapnellere Siper ederek göðüslerini Ölüme aldýrmadan Ýçerek þehadet þerbetini Serdiler binlerce düþman askerini yerlere Gömdüler düþman leþlerini siperlere 31. Alayýn postacýsý gelir anlatýr durumu Alay Komutaný Albay Sabri Bey’’e Anlatýr olduðu gibi Ne bir eksik ne fazla Baþka bir emriniz var mý diye soruyor Yüzbaþýmýz diye 30. Alay’’ýn Posta baþý da aynen tekmiller durum vaziyet aynýdýr orda da Ýkinci bir emre hazýrdýr alay diye
Albay Sabri bey emri tekmiller Söyleyin komutanlarýnýza der Hücum edin 2. Siperlere
Ahmet Kemal
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.