Delilik Güzeldir Bilirim

Kýrmýzý suya dökülen denizdedir gözümün damlasý, alnýmýn hançerinden damlayan ter ve el yazmasý tabletler...

Daha ne kadar öleceðiz bu zamanda
Zaman da yok olacak, b/iz kalmadýðýmýzda... Kalmadýðýnda...


Hiç tanýmadýðýn bir sesle hemhal olmak
Düþsüzlük girdabýnda da ve hatta kabus boranýnda
Uçup gitmek uzaklara...
Güzel yüzlü meleklere sevdalanmak
Bir çaðrýnýn soluðuyla yek dünyada doðmasý umudun...
Düm tek ya da dümbür tek bir masa/l/da oyalanmak...

Hiç huyum deðildi oysa
Zamanla saklambaç oynamak!

Delilik güzeldir, bilirim...
Görmüþlüðüm, dinlemiþliðim, yaþamýþlýðým, ölmüþlüðüm var

Kim zeki, kim deðil,
Kim güzel kim çirkin
Ve dahasý
Kim iyi, kim kötü kolayca ayýrdedebilirim.
Bugünlerde anlam kaymasýna uðradý aklým, hayattan çalarak..
Her an ölebilirim...

Oysa yaþamayý seviyorum ben
Oysa insaný, insan gibi sevmeyi!

Alnýndan öpülecek bir aðacým olsun isterdim ...

Nar aðacýnda kiraz çiçekli entarisiyle durup duran o vakur kadýn,-uzatýp verseydi bana kirazlarý diye; tüm yaz boyu, yaðmurlar altýnda bekledim..

Yorgundum, yoruldum, ölemedim!

28 Mart 2021
Sosyal Medyada Paylaşın: