Kır Çiçekleri

Bahar geldi yine, doða canlandý,
Etrafý sarýyor, kýr çiçekleri.
Sen yokken onlarla, dünyam þenlendi,
Teselli veriyor, kýr çiçekleri.

Karlar eriyince, coþmuþ þelale,
Papatya, gelincik, menekþe, lale,
Sümbüller, mineler, gelerek dile;
Hep seni soruyor, kýr çiçekleri.

Kim yapacak yine, cilve ile naz?
Seviyor, sevmiyor, koparmadýk az,
Gönül koymadýlar, hâlâ o beyaz;
Elleri arýyor, kýr çiçekleri.

Aþkta mesafenin, yoktur önemi,
Meltemler estikçe, açar sinemi,
Yüz üstü uzandým, öpüp tenimi;
Kokundan sürüyor, kýr çiçekleri.

Güleç yüzün ile, her þey güzeldi,
Görmeyince seni, hepsi üzüldü,
Kimi boyun büktü, kimi büzüldü;
Yad edip duruyor, kýr çiçekleri.

Umut var oldukça, diner acýlar,
Bülbüller ismini, þakýr, heceler,
Seninle bir olup, bazý geceler;
Rüyama giriyor, kýr çiçekleri.

Aþkýn çýrasýný, gel yakmak için,
Ahu gözlerine, yâr bakmak için,
Sarý saçlarýna, taç takmak için;
Þairin deriyor, kýr çiçekleri.

28.03.2021
Muhittin Alaca







Sosyal Medyada Paylaşın: