Yüzümün gölgesi
bulut sesli sofralarýn parçalarýna dahil yüreðim
ve...
yine umudu yiyiyor ay
yine güneþi ýsýrýyor tanýdýðým bütün sesler
bu yüzden karanlýðýn saçlarýna çarpmasýndan korkuyor ellerim
bozulmayan büyülerimi saklarken koynuma
mutlak güzelliði alabora oluyor dilimin serseri rüzgarlaýnda
doðmayan sabahlarým kimsesiz bir bankta
en yakýnýmdakilerle ölüyorum uzaða
keþke kaçabilsem yüzümün ülkesinden
düþ getiren masum çocuklara
kucaðýmda günahlar kumral soluktur
taþýndýðým her yeni göðe
ki uzadýkça tarifsiz geceler
yoksuldur seviþmeler
ve yarýmdýr öpmeler yansýyan resimlere
ahh önceler sallanýrken kör ýþýklara
sanki ruhum ölümün gölgesinde
aklýma asýlan
dokunaklý gözleri haketmiyorum
kocaman uykularýmda
uzaklar bile aðlamaklý
yanaklarýnda susmalarla
sahi tüm sözcüklerim baskýn
nereye giderim ince dalla
sahi güneþe kelepçe vurulur mu tutuklanýrken her hayal
nerede gül yüzlü çocuklar çatýrdamadan ikiyüzlü sesler
......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.