Köylüler otlatýyorlardý Koyunlarýný Çin’de deðil Maçin’de deðil Çan’da deðil Maan’da deðil Tekirdað’da deðil Malkara’da deðil Çanakkale’de Þanlý savaþlara sahne olmuþ Her karýþ topraðý kanla yoðrulmuþ Metrekaresinde binlerce mermi boðulmuþ Çanakkale’de Çanakkalenin daðlarýnda derelerinde Dere kenarlarýnda yeþilliklerde Otlatýrken koyunlarýný Dere bayýr otlaklarda Daðlarda bayýrlarda Yayýlýr koyun sürüleri Çobanlar baþlarýnda Dolaþýr dururlarken Yanýk türkünün en canlý yerinde Anlatýrlar Çanakkale hikayelerini
Yine bir gün ayný yerlerde Otlatýyorlardý sürülerini Sürüler gidiyordu alýp baþýný En çorak yerlere
Sürü alýp baþýný giderken Çobanlar sürü peþinde türküler tuttururken Bir de bakarlar ki en verimli en gür en güzel otlu yerler Dururken Sürüler otluyordu Kurak topraklarda Ýçlerinden hiç biri bile Yüz sürmüyordu O gür o verimli o güzel otlara Bir tutam bile yemiyorlardý Burada bizi doyuracak Verimli gür otlar var Demiyorlardý Þaþtý çobanlar bu iþe Müdahale ettiler bu gidiþe Sürüyü itelemeye çabaladýlar O verimli o güzel o gür yerleree
Ama olmuyordu Hiç biri oralý olmuyordu Ýçlerinden hiç biri bile Ne yaptýlarsa olmadý Boþ kara bakýr dolmadý Bir çare bulamadýlar Ama kendilerini bu iþten alamadýlar Anlattýlar olayý köy kahvesinde Oturup bir meþveret tutturdular Sonunda karar verdiler bir iþe Kazacaklardý O topraðýn altýnda ne varsa Bakacaklardý
Toplandýlar ertesi sabah Aldýlar kazma kürekleri ellerine Vardýlar o koyunlarýn otlamadýðý o yere Baþladýlar kazmaya Kaza kaza vardýlar bir mezara Bir de ne görsünler Mezarda bir nefer Neferin elinde bir mavzer
Askeri oradan çýkarmak istediler Çýkarýp daha temiz daha mutena Daha eþsiz bir yere Gömmek istediler Almak istediler elindeki mavzeri Mavzeri vermedi o kahraman nefer O kahramana asker vermedi mavzeri bir türlü Ne yaptýlar Ne ettilerse kar etmedi Nefer býrakmadý elindeki mavzeri En sonunda karar verdiler Vereceklerdi haber En yakýn askeri birliðe Gelip alsýnlar diye O kahraman neferi Ve elindeki bir türlü býrakmadýðý O kutlu mavzeri
Geldi bir manga asker Ve baþlarýnda komutanlarý Onlar da uðraþtýlar Almaya elinden O meþhur neferin Elindeki mavzeri Olmadý yapamadýlar
Vazgeçmedi býrakmadý bir türlü silahýný o kutlu nefer At avrat silah namustur diyordu sanki Canýný verdikten sonra bile Onlarý koruyordu Onlarýn hiç birini Caný pahasýna bile Býrakmýyordu
Düþündüler taþýndýlar Akýllarýna bir fikir geldi O manga askerin baþýndaki komutan Seslendi o kutlu nefere Asker dedi ’silah býrak ’ Býraktý asker Elindeki mavzeri Ve alýp götürdüler Hem o kahraman askeri Hem de Bir türlü elinden býrakmadýðý O meþhur mavzeri ile birlikte Her ikisini büyük bir törenle Gömdüler en güzel en mutena bir yere Ve yaptýlar üstlerine En güzel en mutena bir türbe
Þimdi hala o türbeyi gezenler Bu olayýn hikayesini Rehberlerden dinlerken Hayret ederler Ne kutlu askermiþ o derler Keþke biz de olsaydýk onun gibi Kahraman bir asker
Ahmet KEMAL
Ahmet Kemal Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.