Gamzesi alınmış gün

gece yarýsý
cinnete dönen gözlerim kan çanaðý
gömülünce yalnýzlýðýn mor odalarýna
kaç çeþit ölüm buluyorum ihtiyar düþlerimden yüzüme bakan
gamzesi alýnmýþ gün týrnaðýný çýkarmadan önce
onlarýn da gözleri maviydi
biliyorum






sürgün þarkýlar
içimin öfkesine yerleþen kuþlar
ve karanlýk sokaklarda koluma giren aðaçlar
bilmem neresinde hayatýn
kulaðýmda sesleri boðulurken aklýmýn sel aðýtlarýna
topluyorum her uðultuyu
düþük yapmýþ caddelere
kimseler sayfa sayfa tenimde susuyor
hüzne iþlenen satýrlarýn uyanýk duygularýnda
dururken aç yorgunluðum
uzaklýðý seviyorum
konuþurken tarihler adýmlarým sessiz
sakýn çocuklar duymasýn





þehir insanlar içime biriktikçe boþalýyor
soðuk taþlarda adressiz maskelere basýp geçiyorum
sýzýsý kendi aðýzlarýnda yalancý tortu
acýnýn ayazýnda ölüme karýþan bu þarkýyý yýllarca dinlerim
üstelik rüzgarlarýnda kulaklarý var basamaklarýmda
baðýrýrlar kavrulan bir boþluða
duvarlarýnýzdan silin ayak izlerimi
öyle gidin
ben kara trenlerle kendime döneceðim

ki
her çocuðun bir babasý vardýr uyuyan uykularýnda

kefenlesem sizi birkaç þiir gibi hatýralarýma
sokar mýsýnýz baþlarýnýzý kiminin gülüþleriyle denizlerime
nice denizler savurmadý mý seslerinizi daðlara
daðlar kýmýldanmadý mý çoðalarak özlemlere sonra
oturmayýn öleceðinizi düþünerek buralara
tutabilsem ah yalnýzlýðý vuracaðým þakaðýndan
gölgemde ayýþýðý kývratýrken cevizleri

bilmez misiniz
bir yaprak bile kýmýldasa titriyor ellerim
soyunuyor bütün maviliklerim
yalnýzlýk içime çörekleniyor

yüzüme topraða koyup kaçabilsem keþke
mutluluðu öper gibi hayatýn telaþlarýndan



........

Sosyal Medyada Paylaşın: