’Kalbim yine üzgün, seni andým da derinden Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden...’ (*)
Utangaç gülüþlerini topladým bir hazan bahçesinin solgun çiçeklerinden, Kuru dallarda sallanan sararmýþ yapraklarda mahsun bakýþlarýný gördüm, Ve bir güz gülü, bülbülün hasretinde, boynunu bükmüþ....
Sonra bir küçük serçe kondu avcuma, ellerin gibi narin Kadife kanatlarý ellerin gibi yumuþak, ellerin kadar sýcaktý Sevdamý anlattým ona uzun uzun, Uçmadý, dinledi beni, dokunsam aðlayacaktý.
Onu, ellerin diye, öpe okþaya avcumda tuttum...tuttum... Islanmýþ özlemlerimi ellerinde kuruttum Dalýp gitmiþim öyle... Zaman beni unuttu, ben zamaný unuttum....
Tükenip sensizliðin bitmez gecelerinden, ’Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden...’