turuncu vurgularýn tutsaðý ise hayat
çiziklerin adý olmalý tecrübe...
kurallarla ölçülürken her idea
düþüncelerin dibinde yol bulamamak sabaha
pervasýzlýðýmdan çýkan cazibe
yakýcý olmasaydý keþke
sen basit yalanlarý severdin
ben salt gerçekleri
realist bir þovmen besliyorum zannýmda
her günah bir kefaret ister alfonso
dudaklarýmdan çýkan sözler
canýný yakar ve acýtýr insan yanýný
kobalt bir renkle kaynaþýr zavallý hüznün
sallý soplu anlaþýlmazlýklar
bu senin ekinoksun
eþlemen alegorik olmasa da
gölgeli bir gelin salýncaðý bahçende
sallanmak erdem mi olmalý?..
iþini bilen aklýn sýrasýdýr sorduðum
ki cevaplarýn yalýn ayak çýrçýplak
alçak bir harabiyetle savaþýyorsun
vakar sanýrken varlýðýný
edepsizliðin sýnýrýnda geziyorsun
dün dökülenler bu güne sýçrar alfonso
haklýyým diye baðýrsam basit gelir sözlerim
kemikli dolgun bir yakarý ne yazýk ki akýlsýzlarýn iþi
bu yüzden naif bu yüzden zariftir adýmlarým
ardým önüm saðým solum bir
zekamýn önünde þapka hep çýkarýrým
küçük çaplý deðildir düþündüklerim
sen bu günü planlayamýyorsun
benim aklým on yýl sonra da alfonso
gölgemden atladýðýmdan beri
çürüyor göremediklerin ölçüsüzce...
disiplinsiz bir baþlýkla dalýyorum
bu kategoriye aklýn yine ermiyor
sözlerimde menfaat arýyorsun
beklentilerine ters bir açý yapýyor olsa da bu viraj
gideceðin yol buradan geçecek alfonso
geçen zaman anlatacak ne yazýk ki gerçek olanla olmayaný
bir pýrýltýlý yaþam felsefesidir aklýný zihninden ayýran
kimsesizliðin fesatasýnda ilkeli bir yalnýzlýða sýðýnmýþtýn
dar geliyor þimdi dikensiz otlar diyarý
bir sözcüðün ilerisidir adýmladýðýn
bütün beceriksizliðinle sýyýrýyorsun arsýz bir mahremiyeti
gölgelerin iþtahýný kabartan yeni yetme bir þovenist görüyorum ufukta
umursamadan fýrlattýðýn darbelerin çarpýyor kýyýlarýma
ki çoktan korumaya aldýðým karasallýðýmýn keyfi pek yerinde
sözcüklerimden de düþtün alfonso
gözden düþtüðün yetmezmiþ gibi...
henüz duyulmamýþken tanrýnýn müjdesi
çýtkýrýldým bir kandýrmaca
senle sahte ilahlarýn arasýnda
korktuðun ve sona erdiremediðin bir zaruret
aklýn yetiyorsa çöz bilmeceyi
imtihaný besliyor ve kaybediyorsun dostum
her an her dakika aleyhine iþliyorken zaman
yine kancýk bir rövaþata senle zaman arasýnda
tutunsan düþmezdin bu dehlize
ki
en çok bu dokunuyor insana
kovalamak benim iþim yakalanmak ise senin
bu sahnede güzel bir imajsýn alfonso
dökülüyor seçenekler
ama þemsiyen hep kapalý
bunca þehvet varken ortada
ve bunca seks kokuyorken sabah
daha edepsiz düþler kurmalýsýn dostum
yersiz burada bu masum hamleler
yalaný ayýrt ederken gülümsediðimi bilmelisin
çocuk olsaydým da kanmazdým alfonso
son defa terk etmiyor seni masumiyet
ilk aldatýþýnda deðil kendini
seçmediðin her olasýlýk
uzak bir hedef alfonso
bu mevsim bu solukla
çiçeklere aldanýrken
dikenleri unutma dostum onlarý da hatýrla
...
bodrum/ 21 mart 2021
maide yýlmaz özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals zaman içi... Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN papatya SİNEK VALESİ rüya mevsimi Kadındım Ben