MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YETMEDİ HAFIZ...
Gülüm Çamlısoy

YETMEDİ HAFIZ...





Düþler topla mevsimden…
Hani öykündüðün o teselli düþmezken yakandan
Aþkýn muadili illa ki acý illa ki özlem
Mutlu aþk yok/muþ, hafýz
Mutluluk bildiðim tek þeyse
Ýçimde saklý tuttuðum kýblem.

Aksayan ayaklarý gecenin
Þehrin ayaklarý gibi seken
Ýçimde saklý þiirin
Tebessüm ettiði þu minvalde dahi acýrken
Ýçim ince ince
Kaykýldýðým zemin ya da gök kubbe
Sahi, nereye aitim ben?

Sökün eden üç beþ hece
Geldi ve çaldý kapýmý
Gecenin fendi iken yenen sessiz yanýmý
Ses oldu gece
Hecelediðim kadar da harcýâlemdi güneþ
Elbet günden sarkan üç beþ ýþýk
Yoksa nasýl baðdaþ kurardým þiire?

Öznem malum, hafýz:
Öz verim de ve önsezim
Sonsuzluða kat çýkacakken
Mýrýldandýðým þu þarkýnýn son mýsraý
Meðerse çarpan yüreðimmiþ þiirin dilinde
Saklý bunca hasret duyduðum
Mutlu bir ruha ihtiyaç duyduðum
Gel gör ki;
Hayatýn t/aþkýn mizacý
Ses etmeden yaþadým da ne oldu sahi?

Evrelerden aþýrdýðým her dilek
Evrendi madem sahip olduðum tek seçenek
Meðerse acýnýn ifrata kaçtýðý bir ömürmüþ gelecek
Raydan çýkan neyse
Lokomotifi olduðum hüzün tekkesinde
Devinip durduðum o mecazi aþký
Kutsayansa Rabbim
Iþýk tutan umudun inzivaya çekildiði günün
Yüzü suyu hürmetine
Dualarýma sarýldýðým gün ve gece.

Muadili olduðum heceler
Kara gözü karakaþý gecenin
Yanýldýðým sayýsýz kereler
Aþkýn hicaba döndüðü
Yalnýzlýksa baþým gözüm üstüne.

Semiren bir ýþýk
Gel gör ki kör noktasýymýþ denk düþtüðüm.
Sezilerimden sýzan nice hüzün
Teferruata girmeden
Yok olmanýn ta kendisi elbet
Ýçine düþtüðüm çukur.
Her renkse coþkuma katýk
Her kara noktada feveran eden içimdeki kalabalýk
Bir rüya bildim oysa ömrü
Riyasýz yaþadýðým kadar da sevdim kendimi.

Yetmedi, hafýz
Elimden gelen sadece bu.
Yaslandýðým çýnarým nasýl da kayýtsýz
Elbet ruhumun tek sahibi vakýf içimdeki mevsime.
Köküme sadýk olsam ne ki?
Sevecen umudumla yolda kaldýktan sonra
Anlaþýlmadýðým içimde kalan son ukde
Anlatmayacaðým da bundan sonra.

Hayatýn muadili
Elbet önüme çektiðim o kalýn perde
Yüreðimse naif ve ince
Kýrýlganlýðým dinmedi gitti.
Kayrasýnda dalgýn mizacýmýn
Bir baltaya da sap olamadýðým
Kimse sapla samaný ayýrt edemeyen
Sararýp solduðum kadarým.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.