baharlarýn beri yanlarýna gölgesi kesilen yarýnlar gördüm ve kopup halkasýndan incinen yüzler iz seferlerinde güneþin tozu/ o sýrlar dolan ayaklarýn gül bahçesi..
gümüþ tövbelerin gövdesinde mum mihnet vakitlerin aðaçlý elleri hep öyle rüzgârýyla uzayýp gittiðim çiçeðe.. Ki,kollarýmda güneþin ney kamýþý döker gözlerini ateþ parçasýna perdelerde kalpten kulaklar masal köpüðü bahar dýþarýdan içeriye gürül..gürül.. yalnýzlýðýn yüzeyinde güzel koku dað lekesi testi hep öyle yaðmuruyla incelip gelen içtiðim..
ne olur dünya kör bir güneþin aðzýnda uyuma beni kýyamet gülistanlýðýnda deli divana duvarlar yollar saçýmýn telinde buðday bir kulaç da olsa dirilsin an ýrmaðýna Uyuma beni
kalksýn perdeler gözümden karanlýðý göremiyorum
......
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.